Σαν ηφαίστειο που ξύπνησε
η λάβα και ξεχύθηκε
η έκρηξη ξέσπασε
το αίμα όμως ανέβηκε
στο μυαλό και φούντωσε
ζήλεια φθόνο
και ένα οχετό λέξεων
Οι λέξεις σαν σφυριά που έπεσαν
λυσομανούν απόψε άγριες θύμισες
ένας άλλος άγνωστος φώναζε που δεν θέλω να γνωρίσω
δεν είναι αλήθεια δεν είναι αλήθεια !!!
Αφήνω λες πόρτες ανοικτές
και ας ήσουν εσύ μόνο εσύ που σε άφησα να τις ανοιγοκλείνεις ...
ξανά να πληγωθώ δεν θα ζητήσω
Καλύτερα στη μοναξιά να ζήσω
Λόγια ψεύτικα θα αψηφήσω
©Πετρούλα Σίνη 23/12/11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου