Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ποιητικές συλλογές με τη συμμετοχή της Πετρούλας Σίνη μέσα στο έτος 2015

Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που με τιμήσατε να με συμπεριλάβετε σε τρεις ποιητικές συλλογές μέσα στο 2015! Ήτοι -τον Όμιλο για την ...

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Πετρούλα Σίνη `````` Ο Μύθος των χαμένων... `````` για το υπό έκδοση Ποιητικό Ανθολόγιο ...Περί φωτός και σκότους... των εκδόσεων Όστρια


...άνθρακας ο θησαυρός ψυχή πάψε ν'αναζητάς

 φάρος το φως του πνεύματος έμαθες να κατακτάς

με σκοτάδι δεν εξαγοράζεται ποτέ νάμα

φιλί αποχαιρετισμού κι έν' άλλο στην μάνα

ανάσταση γυρεύοντας το χάρο δείχνει ο κακός

πάνω σε κόκαλα κοιμάται ο κόσμος της σαθρός

κείνος παλεύει να'βρει τι του πήραν νυχτερίδες*

μαύρα στην αλήθεια φόρεσε φεύγει μ'εκείνες

στις λέξεις διπρόσωπος άνδρας μεθυσμένος ο νους

χάθηκε όπως ζήτησε πιο νεκρή από νεκρούς...
01/01/2015
"Ο Μύθος των χαμένων..." 
© Πετρούλα Σίνη 
από την ανέκδοτη ποιητική της συλλογή "Άθυρμα" 
Το ποίημα επίσης γράφτηκε για να συμπεριληφθεί στο ποιητικό ανθολόγιο ...Περί φωτός και σκότους... των εκδόσεων Όστρια (Ο υπέροχος πίνακας που κοσμεί το εξώφυλλο είναι της Αγγελικής Ραφτοπούλου Angie Raftopoulou )


"...και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που είχε συναντήσει την μεγάλη νυχτερίδα, αυτήν που ρουφά το αίμα από τον λαιμό των ανθρώπων ενώ κοιμούνται, αερίζοντας τους απαλά με τις φτερούγες της, για να τους κρατά σε ένα είδος λήθαργου έως ότου πεθάνουν. " Απόσπασμα από το βιβλίο του Μαρκ Τουέιν - Ο μυστηριώδης ξένος


Copy paste σχολίων που έγιναν στο facebook :



  • Αγγελική Αρβανιτοπούλου *Είσαι τόσο άνοιξη τελικά καλό μου (σχεδόν το μαθα απ έξω),.... 
    Αυτή να ναι η χρονιά σου , να μην προλαβαίνει να σβήνει το χαμόγελο....


  • *Αγγελική Αρβανιτοπούλου Clinical Psychology MS, Ηarvard edx, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

    Πετρούλα Σίνη Αγγελική Αρβανιτοπούλου : Ο Μύθος των χαμένων...χάθηκε όπως ζήτησε πιο νεκρή από νεκρούς... Π.Σ.

    "Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.
    Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.
    Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
    Μα στην αγάπη είναι ένας.
    Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν.
    Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
    ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ…" Νίκος Καζαντζάκης: "Σπασμένες ψυχές"


  • Κατά τον Λακάν, μέσα από τον ναρκισσισμό μας αυτός που μιλάει είναι ο σωσίας μας Αγγελική. Το ego είναι μισό χωρίς την ομιλία. Υφίσταται δε και η γλώσσα του σώματος. Εξάλλου οι ερωτευμένοι δεν μιλούν. Μιλά η γλώσσα του σώματός τους...
  • Από ημερίδα της Γαλλικής Σχολής των Φόρουµ του Λακανικού Πεδίου
    4 και 5 Δεκεµβρίου 2010 με θέμα "Η ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ στην ψυχανάλυση" αντιγράφω :«το ασυνείδητο είναι δοµηµένο σαν µια γλώσσα (langage)», να αναγνωρίσει τους µηχανισµούς που είναι παρόντες τόσο στα µορφώµατα του ασυνειδήτου όσο και στην ποιητική δηµιουργία και να αναγνωρίσει το φροϋδικό ασυνείδητο ως επιστέγασµα της γλώσσας (langage). Τι αποµένει από την επιστροφή αυτή; Ποιες οι επεξεργασίες, ποιες οι εξελίξεις;
    «Η ανάλυση δεν µπορεί παρά να στοχεύει στην ανάδειξη µιας οµιλίας πραγµατικής όπως και στην πραγµάτωση της ίδιας της ιστορίας του υποκειµένου, στην σχέση του µε το µέλλον»
    Από την οµιλία (parole), όπως περιγράφεται στο «Λειτουργία και πεδίο», η οποία συγκροτεί το ασυνείδητο ως οµιλία απωθηµένη και η οποία καλείται να αποκατασταθεί µέσα σε µια οµιλία πλήρη, έως την έννοια του οµιλ-όντος (parlêtre) όπως αναφέρεται στο συνέδριο για τον Τζόυς το 1979, µεσολαβεί ένας ολόκληρος κόσµος.
    Το Οµιλ-ον (parlêtre) το οποίο, σύµφωνα µε τα λεγόµενα του Λακάν, πρέπει να αντικαταστήσει το φροϋδικό ασυνείδητο, ενέχει την έννοια του ασυνειδήτου ως γνώση οµιλουµένη, γνώση της «γλωσσολαλίας». Το µέσο που επιτρέπει να αποµονώσουµε το σηµαίνον που ακούγεται σ΄ένα γλωσσικό σύστηµα είναι της διάστασης του γράµµατος: το γράµµα, τόσο αγαπητό στον Λακάν που του έδωσε το προνόµιο να σηµάνει την έναρξη των «Γραπτών» του υπό τη µορφή του «Σεµιναρίου για το κλεµµένο γράµµα», το γράµµα που, πάντοτε, φτάνει στον προορισµό του. Γράµµα διακριτό από το σηµαίνον αλλά ταυτόχρονα απαραίτητο για την λειτουργία του, απόδειξης γενοµένης από την «θέση που κατέχει το γράµµα στο ασυνείδητο».
    Γράµµα αίτιο του ασυνειδήτου που ορίζει το σύνορο, ή «ορθότερα, γράµµα- ακτογραµµή (littorale) δηλαδή γράµµα που υποδηλώνει ότι ένα ολόκληρο πεδίο είναι πλασµένο για ένα άλλο πεδίο, ως σύνορο, εφόσον µεταξύ τους αυτά τα πεδία είναι ξένα, κατά τρόπο ώστε να µην τα ενώνει καµία αµοιβαιότητα» : αυτό το γράµµα επικαλείται την απόλαυση.
    Και όλο το θεωρητικό οικοδόµηµα του συµπτώµατος αποδεικνύει ότι ο Λακάν ξεκινάει από την θέση του γράµµατος ως τον «… σπινθήρα εκείνο που καθηλώνει σε ένα σύµπτωµα - µεταφορά όπου η σάρκα ή η λειτουργία λαµβάνονται ως σηµαίνοντα στοιχεία - την απροσπέλαστη από το συνειδητό υποκείµενο σηµασία, όπου αυτό αποφασίζει και να παραµείνει» για να καταλήξει στις επεξεργασίες της «Ραδιοφωνίας» επί του συµπτώµατος ως µυθοδεσία (fixion) της απόλαυσης.
    Ο Λακάν µάς δείχνει ότι το σύµπτωµα είναι πρώτα απ’όλα τρόπος απόλαυσης. Είναι ξεκάθαρο στην «Τρίτη»: Το ασυνείδητο είναι µια γνώση που αρθρώνεται από την γλώσσα, ενώ το σώµα, που την µιλά, δεν προσδένεται σε αυτήν, παρά µόνο δια µέσου του Πραγµατικού, από το οποίο απολαµβάνει ». Ο άνθρωπος µιλά µε το σώµα του."
  •  .............................................................. ......................................

    Άνοιξη στις καρδιές μας Αγγελική μου και σε ευχαριστώ για την πολύτιμη φιλία σου. Καλή χρονιά http://petroulasini.blogspot.gr/2013/12/blog-post_6559.html