Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ποιητικές συλλογές με τη συμμετοχή της Πετρούλας Σίνη μέσα στο έτος 2015

Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που με τιμήσατε να με συμπεριλάβετε σε τρεις ποιητικές συλλογές μέσα στο 2015! Ήτοι -τον Όμιλο για την ...

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Είθε η αγάπη να φωλιάσει σε κάθε ψυχή που τυραννιέται και να βρει την ολοκλήρωσή της! Πετρούλα Σίνη διαβάζοντας, τα πλήκτρα της σιωπής της συγγραφέως Μαίρης Γκαζιάνη

"Τα πλήκτρα της σιωπής" της συγγραφέως Μαίρης Γκαζιάνη των εκδόσεων Όστρια

Οι ερωτευμένοι δεν μιλούν... τα σώματά τους είναι αυτά που τα λένε όλα..."...Απλά σ'αγαπάω, χωρίς λόγια, με την ανάσα να εισπνέει τον έρωτά σου, όταν το χάδι σου απλώνεται στην ύπαρξή μου..." Δεν είχε καταλάβει ότι δεν την άκουγε... Κι αυτή η πορεία... πάνω σε ηλεκτροφόρο σκοινί και με τις αδιάκοπες ανατροπές με αργό, βασανιστικό, βηματισμό ... που σκιαγραφείται στο βιβλίο σαν να ξετυλίγεται μπροστά σου ένα παλιό φίλμ νουάρ με θρίλερ, (γραμμένο και στο βιβλίο δεν θυμάμαι τη σελίδα και τα ακριβή λόγια)  δημιουργεί την ύφανση του μελοδράματος...*

Έπρεπε να το φανταστώ απ'την αρχή από τον τίτλο και από τον πρόλογο με τα λόγια του Ουίλιαμ Σαίξπηρ "Εάν η μουσική είναι η τροφή της αγάπης, παίξε κι άλλο"

Παίξε, λοιπόν! Συνέχισε να παίζεις... και στο αντί-προλόγου
Από το βιβλίο "Τα πλήκτρα της σιωπής" της συγγραφέως Μαίρης Γκαζιάνη σελ. 11 των εκδόσεων Όστρια

Από το βιβλίο "Τα πλήκτρα της σιωπής" της συγγραφέως Μαίρης Γκαζιάνη σελ. 12 των εκδόσεων Όστρια

"Στη μουσική υπερέχει ο όρος αρμονία. Είναι η τέχνη που συνδυάζει τους ήχους και τις σιωπές" γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη.  "...εναρμόνιση της ψυχής με το σώμα..."

Αριστοτεχνικά η συγγραφέας σε παρασέρνει να νιώσεις το "..Σ'αγαπώ έτσι απλά..." μ'ένα adagio για δύο ...



  ( Στο παραπάνω βίντεο σκηνές από τη ταινία The Phantom Of The Opera. Το τραγούδι είναι το adagio, με ερμηνεία της Lara Fabian  και μουσική  το Adagio in G Minor του Albinoni )

Να κυλιστείς μέσα στην λάσπη για να συναντήσεις τον έρωτά σου... Ν'ακροβατεί η μορφή του, μεταξύ ζωής και θανάτου, στο χείλος του γκρεμού...πριν την πλήρη ένωση, ψυχών και σωμάτων... να λυτρωθείς! Αυτή η αμφιβολία ποτίζει τις σελίδες... που σε κρατά σε αγωνία...

Κι ύστερα να νιώσεις τον πόνο με όλο του το μεγαλείο.... με δάκρυα στα μάτια από συγκίνηση όπως φεύγεις από το βεστιάριο του θεάτρου... Οι λάτρεις της όπερας* εξ'άλλου περιμένουν με κομμένη την ανάσα να ζήσουν μια ακόμα συναρπαστική εμπειρία. Και εάν εκεί, είναι πολύ δύσκολο να συνεργαστούν σε πλήρη αρμονία τα πρόσωπα που την παράγουν ...
 ( http://www.nationalopera.gr/gr/opera-sta-sholeia/ti-einai-i-opera/epaggelmata-tis-operas/ ) στα πλήκτρα της σιωπής, βρίσκονται σε πλήρη ταύτιση! Διότι, η ίδια η συγγραφέας, είναι και διευθύντρια χορογραφίας, σκηνοθεσίας, σκηνογραφίας κλπ  
Η μελέτη της, σίγουρα μεγάλη, για το αισθητικό αποτέλεσμα. **  Δεν έχει happy end . Δεν παρουσιάζει τους χαρακτήρες του κειμένου να χορεύουν βαλς, ώστε να έχει ελαφριά απόδοση των στοιχείων που συνθέτουν την πρόζα. Ήτοι όπως αρμόζει σε μια σοβαρή όπερα...

Το λιμπρέτο της καλλιτεχνικά κεντημένο με την εκλεπτυσμένη επιλογή μιας ποιητικότατης γραφής  γεμάτη λυρισμό ...κι έτσι ξεκινά να ξετυλίγει το κουβάρι του Μίτου...
Οι λέξεις της, βάζουν φραγμό σε κραυγαλέες ερωτικές ωμές περιγραφές, ώστε να προσβάλουν και να προκαλέσουν, με σκοπό να διαβαστεί και να κάνει ντόρο το βιβλίο, ως είθισται σε ερωτικά αναγνώσματα... (βλ. 50 αποχρώσεις του γκρι...)

Η στόφα της σκηνικής παρουσίασης, ένα εικαστικό δρώμενο, με εναλλαγή της χλιδής των χρωμάτων ενός αρχοντικού σπιτιού, του πορφυρού βυζαντινού των παραμυθιών, να στάζει αίμα πάθους! Και από το γκρίζο και τις σκιές της βροχής, στις παλ αποχρώσεις του γαλάζιου των ματιών του Νικολάι, της θάλασσας και του ουρανού αντανακλώντας το εκτυφλωτικό του φως, στους φρεσκοασβεστομένους τοίχους σπιτιών των Κυκλάδων!



  Με άριες από το πάτημα των ακροδακτύλων στα πλήκτρα της σιωπής πάνω στα σώματα πλημμυρισμένα από έρωτα, αλλά και τα πλήκτρα της σιωπής όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου μόνος κι ακούγεται εφιαλτικά η εσωτερική φωνή σου... που σκιαγραφεί την εμμονή σου, για ένα πάθος που έσβησε ... ψυχαναλυτικοί μονόλογοι*** του τέλους... εκείνου κι εκείνης μετά από το χωρισμό τους... "Ακούς; Στο αίμα μου κυλάς..." όπως ένα σπασμένο κρύσταλλο ή καθρέπτης εισχωρεί σιγά σιγά χωρίς να το καταλαβαίνεις μέσα σου βαθιά και πονά μετά η πληγή... νεκροί πια, (ως ατύχημα της μοίρας), να σμίξουν σ'αυτή τη ζωή.. μέχρι να ξαναανατέλει μια νέα ... μας περιγράφει η Μαίρη Γκαζιάνη... μέχρι οι ψυχές να ξανασυναντηθούν σε άλλες ζωές, να ολοκληρωθούν ... "Γιατί οι καρμικές αγάπες δεν τελειώνουν ποτέ..." 

Και τι καρμική ;! στιγμή  να αγοράσω το βιβλίο πριν τα Χριστούγεννα πέρσι που είχα τη τύχη να μελετήσω για την όπερα, στα εξειδικευμένα προγράμματα περί τέχνης της Ακαδημίας Πλάτωνος http://www.plato-academy.gr/texni... έπρεπε, από τότε να το διάβαζα. (Δεν είχα χρόνο μια και δραστηριοποιόμουν σε πολλά μαζί ... όπως παρουσιάσεις βιβλίων... Τις 21/12/2014 το αγόρασα, την ημέρα που πήγα να πάρω την ποιητική συλλογή του Ηλία Κοπανάκη ο Ίσκιος του έρωτα που μίλησα γι'αυτήν την επομένη...)
 Και... πώς μου ήρθε πάλι πριν τα Χριστούγεννα να ξεκινώ να το διαβάσω ;!... δεν γνώριζα πως προς το τέλος του, Χριστούγεννα ήταν και στο βιβλίο!

Καθόλου τυχαίο που τοποθετεί τους ήρωες της, η συγγραφέας να νιώθουν, την μοναξιά και τον πόνο του αποχωρισμού κατά τη διάρκεια των γιορτών "Τις ημέρες των Χριστουγέννων μοιραζόμαστε ότι πιο σημαντικό ... την αγάπη..." ακούγεται να λέει σποτ διαφημιστικό αυτές τις ημέρες... Αναλύοντας διεξοδικά την κατάθλιψη και μελαγχολία των Χριστουγέννων  Καθώς και την "εμμονή"*** μέσα από τους ψυχαναλυτικούς μονολόγους της (το ξαναγράφω...)

Από το βιβλίο "Τα πλήκτρα της σιωπής" της συγγραφέως Μαίρης Γκαζιάνη σελ. 13 των εκδόσεων Όστρια



Αφιερωμένα τα λόγια μου στις εμμονές μας, αγαπημένη μου Μαίρη ! Σ'ευχαριστώ θερμά για τη συντροφιά που μου πρόσφερε το βιβλίο σου, στις μοναχικές μου ώρες των Χριστουγέννων! Είθε η αγάπη να φωλιάσει σε κάθε ψυχή που τυραννιέται και να βρει την ολοκλήρωσή της!

Με τη τιμή να είμαι φίλη σου!
Πετρούλα (Betty) Σίνη


Η συγγραφέας Μαίρη Γκαζιάνη

Μαίρη Γκαζιάνη

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία ενώ τώρα ζωγραφίζει και παράλληλα γράφει. Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ.
Γράφει στίχους για τραγούδια, με τελευταίο το «Μαζί μου σε θέλω» (οι στίχοι περιλαμβάνονται στο βιβλίο ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ) σε μουσική και ερμηνεία Χλόης Λάμπρου. Υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός ενώ μεγάλη της αγάπη είναι το θέατρο με το οποίο ασχολείται ερασιτεχνικά.

**
Μου είχε εκμυστηρευθεί το 2012 εξάλλου πως ήταν μέλος θεατρικής ομάδας -και δεν θυμάμαι πόσα χρόνια πριν- όπου μάθαινε την υποκριτική, χωρίς να θέλει να εμφανιστεί στην σκηνή λόγω της τελειομανίας της,  με την καλή έννοια του όρου, ώστε αποφάσισε να πρωτοεμφανισθεί μέσα στο 2015 σε παραστάσεις http://tehneskaigrammata.blogspot.gr/2015/06/blog-post_81.html 

Η Μαίρη Γκαζιάνη στην παράσταση "ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ" -Γενική πρόβα τις 25-6-2015 με το Λαϊκό θέατρο Νέας Ερυθραίας

Περισσότερες φωτογραφίες για το έργο στο άλμπουμ φωτογραφιών της Μαίρης Γκαζιάνη : https://www.facebook.com/Marygazi όπου γράφει παρουσιάζοντας το :
"Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. "
Ανδρέας Κάλβος

Αρθρογραφεί επίσης στο Now 24gr ,-από εκεί και η πηγή του βιογραφικού της- παρουσιάζοντας "εξομολογήσεις"-συνεντεύξεις της από σημαντικά πρόσωπα των γραμμάτων και τεχνών μελετώντας άψογα την πορεία ζωής τους, με τη θεατρική πλέον κομψότητα που τη διακρίνει σε φωτογραφήσεις μαζί τους και παρέα με σπουδαίους φωτογράφους! 

Η Μαίρη Γκαζιάνη με τον χορογράφο Κωνσταντίνο Μενούνο στο  Bolero dance τις 21/4/2015. Φωτογράφιση του Θωμά Γιαννάκη περισσότερες φωτογραφίες : https://www.facebook.com/Marygazi/media_set?set=a.832046616887523.1073741921.100002465786406&type=3

Το προφίλ της στο facebook : Μαίρη Γκαζιάνη
και το ιστολόγιο της http://gkazianimary.blogspot.com


Η παρουσίαση του άρθρου μου από την Μαίρη Γκαζιάνη στους φίλους της :

Μαίρη Γκαζιάνη μαζί με Εκδόσεις Όστρια Κοτσαφτόπουλος Γιάννης και Πετρούλα Σίνη.
24 Δεκεμβρίου στις 11:34 π.μ. · Αθήνα ·

Καλήν ημέραν άρχοντες....
εμένα τα κάλαντα μου τα είπε πρωί πρωί μια γυναίκα που αγαπάει την τέχνη... που ασχολείται με την τέχνη... που αγκαλιάζει την τέχνη... μια γυναίκα με ευαισθησίες... μια γυναίκα που δεν ερμηνεύει...αλλά αισθάνεται... βιώνει... βουτάει στα άδυτα... και αναδύεται με το αποτέλεσμα... Πετρούλα Σίνη σ΄ ευχαριστώ για την κριτική του βιβλίου μου ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ και το μικρό αφιέρωμα στην προσωπικότητά μου.... Καλά Χριστούγεννα αγαπημένη μου και κράτα στη ψυχή σου όσα σε πλημμύρισαν από τους ήχους του πιάνου....