Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ποιητικές συλλογές με τη συμμετοχή της Πετρούλας Σίνη μέσα στο έτος 2015

Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που με τιμήσατε να με συμπεριλάβετε σε τρεις ποιητικές συλλογές μέσα στο 2015! Ήτοι -τον Όμιλο για την ...

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

γιάντες

Γύζης Νικόλαος (1842 - 1901)
Γιάντες, 1878
Λάδι σε μουσαμά , 46 x 37 εκ.
Κληροδότημα Απόστολου Χατζηαργύρη , Αρ. έργου: Π.119

Κρατώντας το κλειδί δεν είπε το ξέρω
Τι να θυμηθεί στο παιχνίδι μνήμης
Να ξεχάσει την κότα που ντεμέκ φιγουράριζε για κείνην
το σπασμένο της κόκκαλο την άφηνε σε ακινησία 
Μη θα πληγωθείς της έλεγε η μάνα της
Γιάντες να λες όταν κερδίζεις 
και ναι περι-παιγνίων πρόκειται 
πρέπει να ξεχάσει τα λόγια εκείνου
που μισεί τους ποιητές ...


"Ω σειρήνα του νου,
όργιο του λογισμού μου
στρίψε το νόμισμα της Αγάπης
και κέρδισε την καρδιά 
Κορώνα -γράμματα Πάσσο,
κομμένη και σπάστα
μπρος μου μάγκα τα κόκκαλα! "
Ανώνυμος 16/12/11
Πετρούλα Σίνη 
15 Ιανουαρίου 2014

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

...η υπαρξιακή αποχαύνωση κι εξουθένωση ενός λαού δεν γίνεται απαραίτητα με τα όπλα ...









Πετρούλα Σίνη

12 Ιανουαρίου στις 11:02 μ.μ.


(Σκέφτομαι fb ... ότι) Eίμαι κατά της βίας από όπου κι αν προέρχεται πόσο δε μάλλον σ'ένα χτύπημα που αφαιρεί ζωές...

Από την άλλη έχω διατυπώσει τις διαπιστώσεις μου περί του Σοκ και Δέους όπως το αναφέρει η Ναόμι Κλάιν στο ομότιτλο βιβλίο της. (βλέπε και H Χειραγώγηση του Φόβου του Noam Chomsky). Προκαλώντας απανωτά χτυπήματα ο νους δεν προλαβαίνει να τα συνειδητοποιήσει, από την άλλη εθίζεται στη βία... Δεν προκαλεί έκπληξη πια ούτε Δέος... Το σοκ το έχεις υποστεί έτσι κι αλλιώς στην αρχική του μορφή κι όταν επαναλαμβάνεται τότε έρχεται ως δεδομένο μοιρολατρικά... μας κάνει ανίκανους να το αντιμετωπίσουμε.
Σχετικά με τη σάτιρα περί ιερών και οσίων την αμφισβητώ σεβόμενη την ανεξιθρησκία. Δεν λέω να μην υφίσταται (σάτιρα) ωστόσο πάντα η υπερβολή -"ουκ εν το πολύ το ευ "- κι ο φανατισμός με ξενίζει. Ήταν αναμενόμενο ότι αφού προκαλείς θα έχεις και τις ανάλογες αντιδράσεις. Όσο βίαια εισβάλλεις προσβάλλοντας και θίγοντας, θα έχεις και την ίδια αντιμετώπιση... Η βία φέρνει βία! Όλα έχουν τα όρια τους, σύμφωνα με τα παραπάνω. Γι'αυτό τον λόγο έχουν θεσπιστεί οι νόμοι. Εάν δεν τηρούνται μεταφράζεται σε αίσθημα αγανάκτησης . Πνίγεται το δίκιο και γίνεται έναυσμα στο να πάρω τον νόμο στα χέρια μου... Αυτή η αναζήτηση της κάθαρσης επαναφέρει τάσεις φονταμενταλισμού (θεμελιωτισμού). Κάνει τους ανθρώπους να αναζητούν όλο και πιο αυστηρή αστυνόμευση. Ο συντηρητισμός γίνεται ευκολότερα δεκτικός καθώς επίσης και των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Τα εθνικιστικά πρότυπα ενισχύονται. Σε στιγμές κρίσεις όπως λένε και οι ψυχολόγοι ώστε να το αντιμετωπίσεις θέλει να ανήκεις σε μια ομάδα (θρησκευτική ή πολιτική )... Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι η πλύση του εγκεφάλου γίνεται σταδιακά για την αποδοχή ακόμα και ιμπεριαλιστικών ιδεών. Στο πλαίσιο ενός νέου μοιράσματος της γεωπολιτικής "τράπουλας" πολλά παιχνίδια παίζονται... εξάλλου ισοπεδώνονται πόλεις για να ξαναχτιστούν κι ένας λαός πλήρως εξουθενωμένος ευκολότερα γίνεται δούλος ....... Υ.Γ. Σε προηγούμενη ανάρτησή μου έγραψα πως ευχή μου είναι ν'ανθρωπέψει ο άνθρωπος" που σημαίνει ότι σε τέτοια ουτοπική κοινωνία δεν θα χρειάζονται να υφίστανται νόμοι πόσο μάλλον κατασταλτικοί κι ούτε θα αναζητούνται...Και δεύτερον να επισημάνω πως η υπαρξιακή αποχαύνωση κι εξουθένωση ενός λαού δεν γίνεται απαραίτητα με τα όπλα ... Γίνεται πλέον ορατό στη χώρα μας...

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Πετρούλα Σίνη `````` Ο Μύθος των χαμένων... `````` για το υπό έκδοση Ποιητικό Ανθολόγιο ...Περί φωτός και σκότους... των εκδόσεων Όστρια


...άνθρακας ο θησαυρός ψυχή πάψε ν'αναζητάς

 φάρος το φως του πνεύματος έμαθες να κατακτάς

με σκοτάδι δεν εξαγοράζεται ποτέ νάμα

φιλί αποχαιρετισμού κι έν' άλλο στην μάνα

ανάσταση γυρεύοντας το χάρο δείχνει ο κακός

πάνω σε κόκαλα κοιμάται ο κόσμος της σαθρός

κείνος παλεύει να'βρει τι του πήραν νυχτερίδες*

μαύρα στην αλήθεια φόρεσε φεύγει μ'εκείνες

στις λέξεις διπρόσωπος άνδρας μεθυσμένος ο νους

χάθηκε όπως ζήτησε πιο νεκρή από νεκρούς...
01/01/2015
"Ο Μύθος των χαμένων..." 
© Πετρούλα Σίνη 
από την ανέκδοτη ποιητική της συλλογή "Άθυρμα" 
Το ποίημα επίσης γράφτηκε για να συμπεριληφθεί στο ποιητικό ανθολόγιο ...Περί φωτός και σκότους... των εκδόσεων Όστρια (Ο υπέροχος πίνακας που κοσμεί το εξώφυλλο είναι της Αγγελικής Ραφτοπούλου Angie Raftopoulou )


"...και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που είχε συναντήσει την μεγάλη νυχτερίδα, αυτήν που ρουφά το αίμα από τον λαιμό των ανθρώπων ενώ κοιμούνται, αερίζοντας τους απαλά με τις φτερούγες της, για να τους κρατά σε ένα είδος λήθαργου έως ότου πεθάνουν. " Απόσπασμα από το βιβλίο του Μαρκ Τουέιν - Ο μυστηριώδης ξένος


Copy paste σχολίων που έγιναν στο facebook :



  • Αγγελική Αρβανιτοπούλου *Είσαι τόσο άνοιξη τελικά καλό μου (σχεδόν το μαθα απ έξω),.... 
    Αυτή να ναι η χρονιά σου , να μην προλαβαίνει να σβήνει το χαμόγελο....


  • *Αγγελική Αρβανιτοπούλου Clinical Psychology MS, Ηarvard edx, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

    Πετρούλα Σίνη Αγγελική Αρβανιτοπούλου : Ο Μύθος των χαμένων...χάθηκε όπως ζήτησε πιο νεκρή από νεκρούς... Π.Σ.

    "Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.
    Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.
    Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
    Μα στην αγάπη είναι ένας.
    Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν.
    Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
    ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ…" Νίκος Καζαντζάκης: "Σπασμένες ψυχές"


  • Κατά τον Λακάν, μέσα από τον ναρκισσισμό μας αυτός που μιλάει είναι ο σωσίας μας Αγγελική. Το ego είναι μισό χωρίς την ομιλία. Υφίσταται δε και η γλώσσα του σώματος. Εξάλλου οι ερωτευμένοι δεν μιλούν. Μιλά η γλώσσα του σώματός τους...
  • Από ημερίδα της Γαλλικής Σχολής των Φόρουµ του Λακανικού Πεδίου
    4 και 5 Δεκεµβρίου 2010 με θέμα "Η ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ στην ψυχανάλυση" αντιγράφω :«το ασυνείδητο είναι δοµηµένο σαν µια γλώσσα (langage)», να αναγνωρίσει τους µηχανισµούς που είναι παρόντες τόσο στα µορφώµατα του ασυνειδήτου όσο και στην ποιητική δηµιουργία και να αναγνωρίσει το φροϋδικό ασυνείδητο ως επιστέγασµα της γλώσσας (langage). Τι αποµένει από την επιστροφή αυτή; Ποιες οι επεξεργασίες, ποιες οι εξελίξεις;
    «Η ανάλυση δεν µπορεί παρά να στοχεύει στην ανάδειξη µιας οµιλίας πραγµατικής όπως και στην πραγµάτωση της ίδιας της ιστορίας του υποκειµένου, στην σχέση του µε το µέλλον»
    Από την οµιλία (parole), όπως περιγράφεται στο «Λειτουργία και πεδίο», η οποία συγκροτεί το ασυνείδητο ως οµιλία απωθηµένη και η οποία καλείται να αποκατασταθεί µέσα σε µια οµιλία πλήρη, έως την έννοια του οµιλ-όντος (parlêtre) όπως αναφέρεται στο συνέδριο για τον Τζόυς το 1979, µεσολαβεί ένας ολόκληρος κόσµος.
    Το Οµιλ-ον (parlêtre) το οποίο, σύµφωνα µε τα λεγόµενα του Λακάν, πρέπει να αντικαταστήσει το φροϋδικό ασυνείδητο, ενέχει την έννοια του ασυνειδήτου ως γνώση οµιλουµένη, γνώση της «γλωσσολαλίας». Το µέσο που επιτρέπει να αποµονώσουµε το σηµαίνον που ακούγεται σ΄ένα γλωσσικό σύστηµα είναι της διάστασης του γράµµατος: το γράµµα, τόσο αγαπητό στον Λακάν που του έδωσε το προνόµιο να σηµάνει την έναρξη των «Γραπτών» του υπό τη µορφή του «Σεµιναρίου για το κλεµµένο γράµµα», το γράµµα που, πάντοτε, φτάνει στον προορισµό του. Γράµµα διακριτό από το σηµαίνον αλλά ταυτόχρονα απαραίτητο για την λειτουργία του, απόδειξης γενοµένης από την «θέση που κατέχει το γράµµα στο ασυνείδητο».
    Γράµµα αίτιο του ασυνειδήτου που ορίζει το σύνορο, ή «ορθότερα, γράµµα- ακτογραµµή (littorale) δηλαδή γράµµα που υποδηλώνει ότι ένα ολόκληρο πεδίο είναι πλασµένο για ένα άλλο πεδίο, ως σύνορο, εφόσον µεταξύ τους αυτά τα πεδία είναι ξένα, κατά τρόπο ώστε να µην τα ενώνει καµία αµοιβαιότητα» : αυτό το γράµµα επικαλείται την απόλαυση.
    Και όλο το θεωρητικό οικοδόµηµα του συµπτώµατος αποδεικνύει ότι ο Λακάν ξεκινάει από την θέση του γράµµατος ως τον «… σπινθήρα εκείνο που καθηλώνει σε ένα σύµπτωµα - µεταφορά όπου η σάρκα ή η λειτουργία λαµβάνονται ως σηµαίνοντα στοιχεία - την απροσπέλαστη από το συνειδητό υποκείµενο σηµασία, όπου αυτό αποφασίζει και να παραµείνει» για να καταλήξει στις επεξεργασίες της «Ραδιοφωνίας» επί του συµπτώµατος ως µυθοδεσία (fixion) της απόλαυσης.
    Ο Λακάν µάς δείχνει ότι το σύµπτωµα είναι πρώτα απ’όλα τρόπος απόλαυσης. Είναι ξεκάθαρο στην «Τρίτη»: Το ασυνείδητο είναι µια γνώση που αρθρώνεται από την γλώσσα, ενώ το σώµα, που την µιλά, δεν προσδένεται σε αυτήν, παρά µόνο δια µέσου του Πραγµατικού, από το οποίο απολαµβάνει ». Ο άνθρωπος µιλά µε το σώµα του."
  •  .............................................................. ......................................

    Άνοιξη στις καρδιές μας Αγγελική μου και σε ευχαριστώ για την πολύτιμη φιλία σου. Καλή χρονιά http://petroulasini.blogspot.gr/2013/12/blog-post_6559.html