Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ποιητικές συλλογές με τη συμμετοχή της Πετρούλας Σίνη μέσα στο έτος 2015

Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που με τιμήσατε να με συμπεριλάβετε σε τρεις ποιητικές συλλογές μέσα στο 2015! Ήτοι -τον Όμιλο για την ...

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Άπιστε...

J.W. Waterhouse, 1891.Η Κίρκη προτείνει τον κύλικα στον Οδυσσέα. Oldham Art Gallery, Oldham, England. Από το μπλογκ του κου Άγγελου Σακκέτου διαβάστε και το σχετικό άρθρο του εδώ  http://www.sakketosaggelos.gr/Article/3885/

-"Ψηλάφισε τις πληγές μου άπιστε!" 

 έσκαβε εκείνος χαντάκι μεγαλύτερο 
να την θάψει ζωντανή  
τα φτυάρια τα πισώπλατα άκουγε
την Κίρκη να τον καλεί 

Υ.Γ. Είθε  να ψηλαφούμε σωστά για την αλήθεια στις πνευματικές μας αναζητήσεις! Στην υγειά σας! 

Πετρούλα Σίνη 27/4/2014

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Η εφημερ-είδηση και μερικά μυστικά της


Μια και είναι η παγκόσμια ημέρα του βιβλίου σήμερα και κλείνοντας ένα χρόνο που δημιούργησα τη σελίδα εφημερ-είδηση https://www.facebook.com/PetroulaSiniProsopikaIstologia θα ήθελα να αποκρυπτογραφήσω μερικά μυστικά της...

Καταρχήν η ονομασία θέλει να δείξει ότι τίποτα δεν είναι εφήμερο όταν μια είδηση καταγράφεται στην συν-είδηση *... https://sites.google.com/site/ephemereidese/

http://tehneskaigrammata.blogspot.gr/

Η πρώτη μου επιλογή για να ονομάσω τη σελίδα ήταν η λέξη συνείδηση. Όπου θα είχε ως στόχο ένα συν στην είδηση και την πραγματικότητά της για να μας εξελίσσει πνευματικά ... Ωστόσο υπήρχαν άλλα ιστολόγια με τον ίδιο τίτλο και δεν το χρησιμοποίησα.

Αυτό σημαίνει ότι μια είδηση δεν δημοσιεύεται από εμένα για λόγους διαφήμισης αλλά ότι γίνεται μέρος του, τι πήρα είδηση, κατά την Περιπατητική μου ενα-σχολι-ση ... "Λάθε βιώσας" με θετική σκέψη (Ευδαιμονία) **

Ο χώρος και ο χρόνος είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο νους περιορίζεται να δημιουργήσει
την εμπειρία της πραγματικότητας.

-

Ποτέ δε γνωρίζουμε κάτι όπως είναι.

Ό,τι γνωρίζουμε είναι μόνο οι μορφές

που εμφανίζονται μέσα στο νου.

Ιμμάνουελ Καντ

"Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου»..

O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας..."
http://gerasimos-politis.blogspot.gr/

Είθισται στο διαδίκτυο να βάζουν φράσεις στα στόματα φιλοσόφων δείτε πχ μερικά άρθρα :
http://anakalipto.blogspot.gr/2012/09/blog-post_26.html#.U1ZvZVV_thc
http://antichainletter.wordpress.com/2011/10/05/isokrates/
το σε ποιους ανήκουν αυτές και περί φιλοσοφίας ψυχολογίας ψυχιατρικής θα έχει να κάνει ένα άλλο blog μου που εγκαινιάζω http://anazitiseispsixis.blogspot.gr/

* Συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα ενός οργανισμού η οποία του επιτρέπει, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του και να έχει το δυνατόν την αίσθηση της «θέσης» και της σημασίας του στον κόσμο καθώς και του αντίκτυπου των πράξεών του.

"Σύμφωνα με τον Μαρξ η πραγματικότητα είναι αυστηρά υλική και η εξέλιξη (συμπεριλαμβανομένης της εξέλιξης της ιστορίας και της κοινωνίας) έχει υλική βάση και αίτια. Δεν είναι η συνείδηση που ρυθμίζει τη ζωή, είναι η ζωή που ρυθμίζει τη συνείδηση: η ηθική, η θρησκεία και η μεταφυσική, μαζί με τις αντίστοιχες μορφές συνείδησης, δεν έχουν αυτόνομη ιστορία. Δεν υπάρχει εξέλιξη σε αυτές. Οι άνθρωποι που αναπτύσσουν την οικονομική τους παραγωγή και τις υλικές τους ανταλλαγές, εκ των πραγμάτων τροποποιούν αυτή την πραγματικότητα καθώς και τη σκέψη τους αλλά και τα προϊόντα της σκέψης τους. Υπάρχουν λοιπόν δύο στοιχεία στην ιστορία του πολιτισμού τα οποια πρέπει να διακριθούν.

Ένα υλικό στοιχείο που είναι το σύνολο των κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών που αποτελούν την (υπο)δομή (Unterbau), τη βάση, και η αντανάκλαση αυτής της υποδομής στην πνευματική, λόγια, ηθική ζωή, που είναι η υπερδομή (Überbau). Το σύνολο διανοητικών εννοιών, που είναι καθορισμένες στη συλλογική συνείδηση σε μια δεδομένη στιγμή, αποτελεί αυτό που ο Μαρξ ονομάζει ιδεολογία. Τα προβλήματα της ελευθερίας του ανθρώπου και της κοινωνικής εξέλιξης πρέπει να μελετηθούν σύμφωνα με την υλική βάση της ύπαρξης των ανθρώπων. " http://el.wikipedia.org/wiki

**την θετική σκέψη - ευθυμία ευδαιμονία με την Δημοκρίτεια αντίληψη αυτήν ακριβώς την οποία ο Μαρξ υποβάλλει σε Διάλογο με τον Επίκουρο στη διδακτορική του διατριβή ο Καρλ Μαρξ " Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ"
http://www.marxistbooks.gr/diatrivi_a.htm#2

Στο εξώφυλλο καθώς και στη φωτογραφία προφίλ έχω χρησιμοποιήσει τον πάπυρο του Ντα Βίντσι.

Δεν το έβαλα τυχαία...

Έχω κάποιες εμμονές όπως πχ στον αποκρυφισμό, συμβολισμό, στον σουρεαλισμό ή υπερρεαλισμό ( όπου η ποίηση και η ζωγραφική δε διαχωρίζονται)

Χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι είμαι λάτρης - με ελκύουν όμως- στα του γνωστικισμού, της ερμητικής φιλολογίας, του νεοπλατωνισμού και της Καββάλας.

Αν δείτε στα βιβλία που έχω διαβάσει συγκαταλέγονται και από τις εκδόσεις του Λιακόπουλου (ω ναι το έκανα κι αυτό...) ήταν η εποχή που διάβαζα περί μασονισμού, Ναιτών, κοινό της Σιών κλπ κλπ

Δεν έχω διαβάσει το Γιατί και πώς – Ζουν ανάμεσα μας, Νεφελίμ. Δεν είχα καταπιαστεί δηλαδή στο θέμα περί Δαιμονολογίας και μαγείας κλπ.

Θα το κάνω μια και με αυτό καταπιάστηκε και ο Μιχαήλ Ψελλός δεν το έκανα μέχρι τώρα γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχουν δαιμόνια κι όπως γράφει η βικιπαίδεια "Σύμφωνα με τα κείμενα των τεσσάρων Ευαγγελιστών, ουδέποτε αναφέρθηκε-ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, σε τέτοιες τερατώδεις απειλητικές και εκφοβιστικές καταστάσεις, οι οποίες και βεβαίως δεν συνάδουν με την άπειρη θεϊκή αγάπη προς το δημιούργημά του.

Χαρακτηριστικό επίσης είναι το σημείο της "θεόπνευστης γραφής" της Αποκάλυψης ότι τελικά τα τέρατα του Αβαδδώνα μοναδικό τρόπο αναγνώρισης και διάκρισης των ανθρώπων σε καλούς και κακούς έχουν το ορατό σημείο που θα φέρουν οι άνθρωποι στο μέτωπό τους."

http://el.wikipedia.org/wiki/

Χρόνια δε μελετώ όλες τις λέξεις μας που έχουν κατάληξη -ισμό (χα!)

Διαβάζοντας πάντα κριτικά με σκεπτικισμό και τα πάντα, χωρίς να ασπάζομαι τα πάντα.

Παραθέτω στα ιστολόγια μου και αντίθετες απόψεις με τις δικές μου ως σημείο αναφοράς, αφήνοντας να κρίνεται με τις δικές σας γνώσεις και πιστεύω τα γραφόμενα . Εξάλλου η γνώση της αντίθετης άποψης έρχεται να επαληθεύσει ή να αναθεωρήσει τις δικές μας

Δεν μπορεί να λες ότι έχεις άποψη και ιδεολογία αν δεν γνωρίζεις όλες τις άλλες θεωρίες και ιδεολογίες. Θεωρώ το κάψιμο των βιβλίων φασισμό

"Εκεί όπου καίγονται τα βιβλία, και άνθρωποι θα καούν σύντομα. (Στα γερμανικά, "Dort, wo man Bücher verbrennt, verbrennt man am Ende auch Menschen") ~Χάινριχ Χάινε, στο έργο του Αλμάνσορ (1821)"

Πριν χρόνια όταν έκανε ιδιαίτερα ο διευθυντής του δημοτικού στο γιο μου είχε πει "να τον αφήνεις να διαβάζει τα πάντα μέχρι και κόμικ δεν θα του κάνει κακό. Μακάρι να μάθει να διαβάζει..."

Τελικά και σε ένα κόμικ ακόμα μπορείς να βρεις τον μύθο βλέπε Κόναν και Αστερίξ ...
http://gym-platan.chan.sch.gr/newspaper/new/hist5.htm

Από τη μια πλευρά η άγνοια οδηγεί στην μισαλλοδοξία και τη συντήρηση από την άλλη λέγεται ότι υφίσταται υπερπληθώρα ειδήσεων και πληροφοριών εσκεμμένα ώστε να μην μαθαίνουμε τίποτα

Φιλόσοφος: Βαρκάρη, ξέρεις από Ιστορία;

Βαρκάρης: όχι

Βαρκάρης: τότε έχεις χαραμίσει τη μισή σου ζωή. Γνωρίζεις μαθηματικά;

Βαρκάρης: όχι

Φιλόσοφος: τότε έχεις χαραμίσει πάνω από τη μισή σου ζωή

Σε λίγο ένα δυνατός άνεμος αναποδογυρίζει τη βάρκα και ρίχνει το βαρκάρη και το φιλόσοφο στη θάλασσα

Βαρκάρης: Φιλόσοφε, ξέρεις κολύμπι

Φιλόσοφος: όχι

Βαρκάρης: Τότε έχεις χαραμίσει όλη σου τη ζωή

(Αραβικό παραμύθι που άρεσε στον Μαρξ να το διαβάζει στην κόρη του)

Ως αρχή μου είναι η κριτική ματιά των πραγμάτων και ο μη φανατισμός σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και ιδεολογίες ...από το ποδόσφαιρο την πολιτική τις θρησκευτικές αντιλήψεις κλπ .

Κι αυτό διδάσκω στο γιο μου που η Ιστορικός του στις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς έδειχνε σε όλους τους άλλους καθηγητές το γραπτό του στο οποίο αν και μικρός είχε γράψει μέχρι και δίδαγμα που σημαίνει ότι είχε διαβάσει κριτικά και δεν είχε παπαγαλίσει το μάθημα.

Πάντα με προβλημάτιζε και με ξένιζε το πως και με ποιο δικαίωμα χρησιμοποιούνται ιερές εικόνες και σύμβολα να κατεβαίνουν σε πορείες πχ χριστιανικών οργανώσεων κατά της προβολής της ταινίας Κώδικας Ντα Βιντσι . Αυτές οι σκηνές μου έφερναν πολύ γέλιο... Το γιατί και ένας μαρξιστής να μην μπορεί να πει ότι αγαπά την πατρίδα του μα και βέβαια την αγαπά αλλά δεν την χρησιμοποιεί
http://el.wikipedia.org/wiki/

Εγκαινίασα επίσης το ιστολόγιο http://laografiaparadosi.blogspot.gr/ μια και μου αρέσει και θα ήθελα να συμβάλω με το δικό μου λιθαράκι στη διάσωση εθίμων μας κι ότι αφορά την παράδοση...Ειδικά της προφορικής μας παράδοσης δημοτικά τραγούδια μοιρολόγια κι έχω σκοπό να βγω στην περιοχή μου (Κερατέα) να τα καταγράψω.( θα ήθελα όσοι ξέρετε τραγούδια ή μοιρολόγια να μου τα στείλετε)

Να επισημάνω ότι δεν βλέπετε στην εφειμερ-είδηση οικονομικές ειδήσεις που θα όφειλα να είχα αφού έχω δώσει όρκο ως οικονομολόγος με ειδικότητα στην μικροοικονομία. Πρώτον και κυριότερο θεωρώ ότι η οικονομία της χώρας μας αυτή τη στιγμή είναι νεκρή (δεν κινείται τίποτα)

και δεύτερον έχω αηδιάσει που όλοι βρίζουν τους καημένους οικονομολόγους Τους λέω καημένους τους συναδέλφους μου γιατί όσοι φώναζαν κι έχουν διαβάσει πέρα από αυτά που μας έχουν διδάξει στις σχολές ιδίως ως φοιτητές μας έλεγαν επαναστάτες της πεντάρας με τα λεφτά του μπαμπά Ενώ όσοι ψηφίζουν και ψήφιζαν το αυτό με τον μπαμπά και τον εργοδότη του (βλέπε πχ κρατικοί υπάλληλοι κλπ) δεν γνωρίζουν τίποτα παραπάνω από τη θεωρία του καπιταλισμού που αυτή μόνο μας δίδασκαν τότε ... δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα ....

Η μελέτη λοιπόν των κοινωνικοοικονομικοπολιτικών συστημάτων είναι προσωπική υπόθεση του καθενός ή των καθοδηγητών του στις οργανώσεις των κομμάτων .....

Προσωπικά είχα οργανωθεί ως φοιτήτρια -τώρα δεν ανήκω πουθενά- οπότε με δύο τρεις λέξεις καταλαβαίνω στο που κλείνει ο καθένας ...

Επειδή με ενδιέφερε και με ενδιαφέρει η επιστήμη μου δεν έχω σταματήσει να διαβάζω Πόσο μάλλον που η άγνοια νόμου σε λογιστή είναι ανεπίτρεπτη και επιβάλλεται από πρόστιμο μέχρι φυλάκιση κλπ Είναι τόσο ψυχοφθόρα η δουλειά μας όσο και το εύρος των γνώσεων του τομέας μας ... ταλαίπωροι λογιστές και οικονομολόγοι ....

Για μένα λοιπόν ανάπαυλα υπήρξε πάντα το να διαβάζω λογοτεχνία ή Λακάν για να αδειάσω λίγο από το άγχος της λογιστικής που ήταν τρόπος ζωής μου. "Ηδονή είναι " (για χάριν αστεισμού με την Επικούρεια φιλοσοφία) να ξεχνάω τα προβλήματά μου ταξιδεύοντας μ' ένα βιβλίο και η πρώτη μου κίνηση ανοίγοντας το είναι να μυρίζω τις σελίδες του .... αυτή είναι και "η πρέζα μου". http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr/

Τώρα ως άνεργη δεν ξέρω πως να σκοτώσω τον άπλετο χρόνο μου. Είχα μάθει να δουλεύω από το πρωί ως το βράδυ. Για διοχέτευση όλης της ενέργειάς μου μαθαίνω γλυπτική-κεραμική, υποκριτική, ζωγραφική και τελευταία είχα πάρει μέρος σε μαθήματα δημιουργικής γραφής.

Οπότε τρίτον : Συγγνώμη αν γελάω με την ασχετοσύνη μερικών... που το παίζουν οι ίδιοι οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι-ποτέ δεν θα με δείτε να γράφω ότι πήρα συνέντευξη από κάποιον- πολιτικοί αναλυτές όταν δεν έχουν σπουδάσει με την ευρεία έννοια του όρου όπως ανέφερα παραπάνω μια από τις πιο πάνω ειδικότητες. Βλέπε πχ όταν γίνεται σεισμός όλοι γίνονται σεισμολόγοι.

Πολύ εύκολα δε θα μπορούσα να διατυπώνω σχετικά οικονομικού περιεχομένου άρθρα όμως δεν το κάνω γιατί δεν θέλω να πείσω κανέναν για τη δική μου ιδεολογία και πιστεύω . (Μια ακόμα από τις αρχές μου...) Ελάχιστες είναι οι δημοσιεύσεις μου κι αυτές πάντα ως δοκίμιο στοχαστικό ή αποδεικτικό με την αφαίρεση του όρου δοκίμιο πειθούς, όπως ανάλυσα παραπάνω .

Συμμετέχω στο παιχνίδι της ζωής http://petroulasini.blogspot.gr/ Εκτελώντας με τις λέξεις και στοχάζοντας περι- ποίησης

Με γνώμονα τα λόγια του :

Ιμμάνουελ Καντ

"Δύο πράγματα γεμίζουν το νου μου με πάντα νέο και αυξανόμενο θαυμασμό και δέος: ο έναστρος ουρανός από πάνω μου και ο ηθικός νόμος μέσα μου."

Πετρούλα Σίνη 23/4/2014

23 Απριλίου"Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα "


23 Απριλίου"Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα "*
Ανοίγοντας το παράθυρο μπήκε η σκόνη από την Αφρική μαζί με την μυρωδιά της λεμονιάς όπου το άνθος της μοιάζει τόσο πολύ με τον αγάπανθο .... θυμίζοντας την σαν σήμερα περσινή νύχτα ... 
Μνήμη...
"Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί." Γ. Σεφέρης
Λήθη...
"Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε.... τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν – μα δε βολεί να λησμονήσουν."Λήθη - Λορέντζος Μαβίλης
Μυρωδιά της λεμονιάς
Μνημόσυνο στην λησμονιά ....

"Ένα βιβλίο για πάντα" δώρο** κι έναν νεκρό λεμονανθό  που τον κρατάς στο εικονοστάσι μαζί με τα άνθη από τον Επιτάφιο... 
**"Κι όμως εκείνοι ευτύχησαν " Γιώργος ΓεωργαμλήςΗλίθια φτωχή μου Πηνελόπη...
Έμαθες πια ότι με το άρωμα χλωρίνης δίνεται ο οβολός σου για το πέρασμα στον Άδη...
Έμαθες ότι τίποτα δεν είναι βρώμικο όταν έρχονται σε πλήρη χημεία οι οσμές και συμπλέκονται...
Κόλαση είναι αυτή ...http://petroulasini.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html
Στο άρωμα το δικό σου που δώρισες δεν σου έδωσαν τον οβολό του μη χωρισμού...
Ίσως να μην δόθηκε και σε σωστή αναλογία αφού μπερδεύτηκε με καθαριστικά και αποσμητικά...  
Μπήκε στο μπουκαλάκι μαζί με τα άλλα στη συλλογή...
(βλέπε άρωμα Πάτρικ Ζίσκιντ)  
Δεν  έδωσες ένα τριαντάφυλλο με αγκάθια για να περάσει "μυστηριακά" σε  χίλια κύματα ...
Έμαθες... ότι οι Σειρήνες θα είναι πάντα νικήτριες καθώς και η Σκύλλα και η Χάρυβδη...

Αθεράπευτα ρομαντική ήθελες σε ήρεμα αέναα νερά να υφαίνεις  τις σελίδες του δέντρου της ζωής ... 




"Φαντάζει η θάλασσα ένα τίποτα καρτερεί,



λάδι γαλήνια ιερού φυτού ζωής,..."


Πετρούλα Σίνη απόσπασμα από το δέντρο της ζωής

Αυτό  φόβισε ώστε φέτος στην μοναξιά χαρίζεται το βιβλίο για πάντα χωρίς την ανταπόδοση του  τριαντάφυλλου για την αγάπη,  καθαρό να μην πονά όταν το πιάνεις   

Εξάλλου δεν την αγαπά τη θάλασσα τι να ερωτευθεί από αυτή...
http://petroulasini.blogspot.gr/2013/07/blog-post_24.html

Τον βλέπεις θολωμένο μέσα στην αυτοεξορία του
σκέφτεται τους συντρόφους του που έχασε
Kαταθέτει αγάπανθους στους νεκρούς που άφησε πίσω
***"Και πόσο παράξενα αντρειεύεσαι μιλώντας με τους πεθαμένους, όταν δε φτάνουν πια οι ζωντανοί που σου απομέναν." Γ.Σεφέρης

Φωνάζοντας βοήθεια...
***"Ηλίθιε φτωχέ μου Ελπήνωρ..." Γ. Σεφέρης
"• Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον." Γ. Σεφέρης
Εκεί στο "ανήκομεν εις την Δύση " 



"κοιτώντας σε Θεούς και δαίμονες θρησκοληπτικής,



αλήθεια έψαξες σε θάνατο ιδεών βαθύ," 


Πετρούλα Σίνη απόσπασμα από το δέντρο της ζωής

"Είθε να ψηλαφούμε σωστά για την αλήθεια στις πνευματικές μας αναζητήσεις!" 

http://petroulasini.blogspot.gr/2014/04/blog-post_27.html
- "Πώς να μάθεις άλλη θρησκεία ακριβέ μου;"

*23 Απριλίου 1616 έφυγαν από τη ζωή δύο μεγάλοι συγγραφείς: ο Ισπανός Miguel de Cervantes, συγγραφέας του Δον Κιχώτη, του βιβλίου που έχει την τιμητική διάκριση του «καλύτερου λογοτεχνικού έργου που γράφηκε ποτέ» και ο Άγγλος δραματουργός William Shakespeare.
Με αφορμή το διπλό αυτό γεγονός, η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου.
Στην Καταλονία, την ημέρα αυτή γιορτάζεται «η Μέρα των Βιβλίων και των Ρόδων», μία τοπική παραλλαγή της Γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, που συνδυάζεται με την εορτή του προστάτη της περιοχής, Αγίου Γεωργίου.
Με το σύνθημα «Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα», ο άνδρας θα χαρίσει στην αγαπημένη του ένα τριαντάφυλλο κι αυτή θα του το ανταποδώσει με ένα βιβλίο.
Στο επίκεντρο των εκδηλώσεων, ο περίφημος δρόμος της Βαρκελώνης «La Rambla», η πιο ζωντανή γωνιά της πόλης, «ο μόνος δρόμος, που δεν ήθελα να τελείωνε ποτέ», όπως είχε πει κάποτε ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.
Εκτιμάται ότι μόνο την ημέρα αυτή διακινούνται στην Βαρκελώνη 500.000 βιβλία
και 4 εκατομμύρια τριαντάφυλλα!
**Γιώργος Σεφέρης Πάνω σ' έναν ξένο στίχο
***Γιώργος Σεφέρης, Ο Ηδονικὸς Ελπήνωρ - Kίχλη

Γιώργος Σεφέρης Ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους


Πηγή φωτογραφίας :  http://lemoncinnamon.blogspot.gr/2013/11/unpaixtable.html

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

18/4/2014 Μεγάλη Παρασκευή (Τα γενέθλιά μου καθώς και επέτειος της αποχώρησης των ΜΑΤ από την Κερατέα)

Περί παιγνίων το ανάγνωσμα
Ψαλμός Π.Σ.
Κάτω από* ... το Μ(άλοξ**)...
Αποχώρηση ΜΑΤ   "#" ****
σε δυο κινήσεις *****

Γενέθλια πιτυοκάμπτισσας
"Ο Θεός είναι νεκρός" ***

μήνυμα αποχαιρετισμού με φιλί στον Ιούδα

Χτύπημα κάτω από τη ζώνη
*εκεί πάντα του χτυπά η σκέψη

κοσμολογικό επιχείρημα
ή υπαρξιακός μηδενισμός ;
Για τον κεραυνό εν αιθρία
η εικόνα δεν φεύγει
κάτι σαν ένα διαρκές σαχ ****
χωρίς προειδοποίηση
Τι  κοιτούσαν  και οι δύο;
προφανώς για απόφαση της διαιτησίας ****
"Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί"
ζύγισμα του 1.80
επόμενη στην σκηνή
νεκρική σιγή!

θλίψη και πόνος αβάσταχτος
αγαπημένα πρόσωπα που δεν βρίσκονται πια κοντά μας

τα καρφιά μπήχτηκαν βαθιά
οι πληγές ανοικτές κακοφορμούν
η φύση συμμετέχει 
Tώρα είναι νεκρή
κλειστά παράθυρα μουχλιασμένες σκέψεις
χρόνων που έφυγαν στιγμών που δεν ζει
οι καθρέφτες καλυμμένοι με υφάσματα
Πώς να γιορτάσεις σε πένθιμη μέρα;
βουβός θρήνος στην περιφορά απόψε
όπως και στις πορείες του καναπέ ...


Καλή Ανάσταση!
Άρατε πύλας ...

Υ.Γ.
Αν και άργησα να απαντήσω καθώς πρέπει
το δώρο... Ο Θρόνος ο μαρμάρινος ντε... να θυμίσω


επιστρέφεται για τα άλλα γενέθλια
 μαζί με τις παντοφλίτσες που είναι ειδικά
"ΓΙΑ ΣΕΝΑ"
στο 40΄νάμπερ να ταιριάζουν σε όλες
 (η Ρ μάλιστα τις είχε και φωτό)
το γαλατάκι και ύπνο που πάνε πακέτο
έχω μάθει ν'αγωνίζομαι στη ζωή
στο ζύγι είμαι κάτω από 80 με αφόρητη γοητεία
τα πιάτα στην Κυρία από μένα...
Πετρούλα Σίνη Κερατέα 18/04/2014

** Κάτω από το αυλάκι ( Οδηγίες  προς ναυτιλομένους ... χωρίς δακρυγόνα Μααλόξ η λύση)
άλοξ Μετάφραση
ἄλοξ (-οκος), η (Α) (ομηρικός τυπος ΣΕ αιτιατική ενικού ΠΟΥ Άπαντα ΚΑΙ ΣΕ πληθυντικό ὦλκα , ὦλκας ΑΠΌ άχρηστη ονομαστική ὦλξ )
1. το αυλάκι που σχηματίζει το αλέτρι
2. τραύμα που προκαλείται από νυχιά, γρατζούνισμα
3. το αυλάκι που σχηματίζει στη θάλασσα το πλοίο που ταξιδεύει
4. (στην ποιητ. γλώσσα) η συζυγική κλίνη που εννοείται μτφ. ως αγρός τού ανθρώπινου είδους.
[ ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Παράλληλος τ. της λ. αὖλαξ ΠΟΥ μαρτυρείται στους τραγικούς ΚΑΙ ΣΤΟΝ Αριστοφάνη.Συνήθως ο τ. ερμηνεύεται Ως Προϊόν μεταθέσεως ΑΠΌ ΤΗ ρίζα ἀολκ - που απαντά στον ομηρ. τ. αιτ. ὦλκα ( < * ἀ - Fολκα ) «αύλακα» - . βλ . ΚΑΙ λ αὖλαξ  ΠΑΡ. αρχ. ἀλοκίζω ].

***(Αλλά: Ο Νίτσε είναι νεκρός. -- [Ο Θεός])

****
Τ.Σ. ΕΛΙΟΤ Β΄΄.. ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΣΚΑΚΙ (Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ ) 1922
Το Κάθισμα όπου κάθονταν, σα στιλβωμένος θρόνος,
Έλαμπε στο μάρμαρο, όπου ο καθρέφτης

Που βάσταζαν κοντάρια πλουμισμένα με κλήματα
Όθε ξεμύτιζε ένας χρυσός Ερωτιδέας
(Με τη φτερούγα σκέπαζε τα μάτια του άλλος ένας)

Ζευγάρωνε φλόγες από εφτάκλωνους κεροστάτες
Αντιφεγγίζοντας το φως επάνω στο τραπέζι ένώ
Των κοσμημάτων της η λάμψη ορμούσε να το συναντήσει,
Πλούσια ξεχειλίζοντας σε θήκες μεταξωτές.
Σε φιάλες από φίλντισι και χρωματιστό γυαλί
Ξεβούλωτες, ενέδρευαν τ’ αλλόκοτα συνθετικά μυρωδικά της,
Υγρά, σε σκόνη, ή σ’ αλοιφή – σκοτίζανε, συγχύζανε
Και πνίγανε την αίσθηση με αρώματα· ερεθισμένα απ’ τον αγέρα
Που έμπαινε δροσερός απ’ το παράθυρο, τούτα ανεβαίναν
Παχαίνοντας τις τεντωμένες φλόγες των κεριών,
Ρίχνανε τον καπνό τους στα λακουεάρια,
Ξυπνώντας τα στολίσματα στο φατνωτό ταβάνι.
Πελώρια ξύλα πελαγίσια ταγισμένα μπακίρι
Έκαιγαν πράσινα και πορτοκαλιά, με πέτρα πολύχρωμη πλαισιωμένα,
Και στο θλιμμένο τούτο φως ένα δελφίνι σκαλισμένο κολυμπούσε.
Πάνω απ’ τ’ αρχαίο το τζάκι παρουσιάζονταν
Λες κι άνοιγε παράθυρο σε μιαν υλαία σκηνή
Η μεταμόρφωση της Φιλομήλας, της χαλασμένης τόσο βάναυσα
Από το βάρβαρο βασιλέα· κι όμως εκεί τα’ αηδόνι
Την έρημο όλη γέμιζε μ’ απαραβίαστη φωνή
Κι ακόμη φώναζε κι ακόμη ο κόσμος κυνηγάει,
«Γιακ, γιακ» σε βρώμικα αυτιά.
Κι άλλες ακόμη ρίζες μαραμένες των καιρών

Ήταν στον τοίχο ιστορισμένες· προσηλωμένα σχήματα
Σκύβαν, δηλώνοντας τη σιωπή στην περίκλειστη κάμαρα.
Πατήματα σερνόντουσαν στα σκαλοπάτια.
Κάτω απ’ το φέγγος της φωτιάς, κάτω απ’ τη βούρτσα, η κόμη της
Άπλωνε πύρινες ακίδες
Έλαμπε με λόγια, Κι ύστερα έπεφτε σε μιαν άγρια γαλήνη.


«Τα νεύρα μου είναι άσχημα σήμερα βράδυ.
Ναι, άσκημα. Μείνε μαζί μου.

Μίλησέ μου. Λοιπόν ποτέ σου δε μιλάς; Μίλησε.

Τι συλλογίζεσαι τώρα; Τι συλλογιέσαι; Τι;

Ποτές δεν ξέρω τι συλλογίζεσαι. Συλλογίσου».

Συλλογίζομαι πως είμαστε στων ποντικών το μονοπάτι

Εκεί που οι πεθαμένοι χάσανε τα κόκαλά τους.

«Τι είναι αυτός ο θόρυβος;»
Ο αγέρας κάτω απ’ την πόρτα.
«Τι είναι αυτός ο θόρυβος τώρα; Τι κάνει ο αγέρας;»
Τίποτε πάλι τίποτε.
«Δεν
Ξέρεις τίποτε; Δε βλέπεις τίποτε; Δε θυμάσαι
Τίποτε ;»

Θυμάμαι

Να, τα μαργαριτάρια τα μάτια του.
«Είσαι ή δεν είσαι ζωντανός; Δεν έχεις τίποτε μες στο κεφάλι σου;»

Αλλά

Χο χο χο χο το Σαιξπηχήρειο τούτο φοξ –

Είναι κομψότατο

Είναι ξυπνότατο

«Τι θα κάνω τώρα; Τι θα κάνω;»

«Θα ξεπορτίσω όπως είμαι, και θα γυρνώ στους δρόμους

Με τα μαλλιά μου ξέπλεκα, έτσι. Τι θα κάνουμε αύριο;

Τι θα κάνουμε πάντα;»
Ζεστό νερό στις δέκα.
Κι αν βρέχει, το κλεισμένο αμάξι στις τέσσερεις.

Και θα παίξουμε μια παρτίδα σκάκι,
Πιέζοντας μάτια δίχως βλέφαρα και περιμένοντας ένα χτύπημα στην πόρτα.
Ολόκληρο το ποίημα εδώ ...
http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr/2014/04/1922.html

Το σκάκι Μανώλη Αναγνωστάκη
Ἔλα νὰ παίξουμε...
Θὰ σοῦ χαρίσω τὴ βασίλισσά μου
Ἦταν γιὰ μένα μιὰ φορὰ ἡ ἀγαπημένη
Τώρα δὲν ἔχω πιὰ ἀγαπημένη

Θὰ σοῦ χαρίσω τοὺς πύργους μου
Τώρα πιὰ δὲν πυροβολῶ τοὺς φίλους μου
Ἔχουν πεθάνει ἀπὸ καιρὸ
πρὶν ἀπὸ μένα

Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει

δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη
γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις

Ἔλα νὰ παίξουμε...

Ὁ βασιλιὰς αὐτὸς δὲν ἤτανε ποτὲ δικός μου
Κι ὕστερα τόσους στρατιῶτες τί τοὺς θέλω!
Τραβᾶνε μπρὸς σκυφτοὶ δίχως κἂν ὄνειρα
Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω

Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει
δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη

γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις
Ἔλα νὰ παίξουμε...

Κι αὐτὴ δὲν ἔχει τέλος ἡ παρτίδα...

http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr/2013/11/blog-post_25.html

***** 1. 18/4 Τα γενέθλιά μου
2. 18/4 Η αποχώρηση των ΜΑΤ από την Κερατέα

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

"Πέτη "

The Wing Collector by ThisYearsGirl


Πάντα μου άρεσε να γκρινιάζω όταν ήμουν άρρωστη για να έχω την μαμά μου πάνω από το κεφάλι μου να με φροντίζει. Αχ αυτή την θαλπωρή την ήθελα...
Εκείνη βέβαια όταν παντρεύτηκα μου είπε συνωμοτικά
- "Δεν θα λες παιδί μου στον άντρα σου  ότι είσαι άρρωστη ακόμη κι αν είσαι ... Οι άντρες  δεν θέλουν γυναίκες αρρωστιάρες..."
Τώρα σκέφτομαι πως δεν την "άκουσα" ποτέ. 'Ίσως το παρατραβούσα και λίγο γιατί θα ήθελα να μείνει για λίγο ένα χέρι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
Γελάω επίσης   όταν θυμάμαι την ημέρα που κλείνοντας το τηλέφωνο κι έτσι τυλιγμένη με τα καλύτερα παπλώματα που με είχε ζεστή φώναζε όρθια δίπλα στο κρεβάτι  μου
-"Κι εγώ δωσ'του και την έτριβα νομίζοντας ότι ήταν  κρυωμένη ... Πετρούλα-έτσι με φώναζε με το όνομα της πεθεράς της σαν να με έβριζε όταν ήταν θυμωμένη- τσιγαρόβηχας λοιπόν... Θα τρελαθώ Θεέ μου ... και το είπα όταν ήρθα Θεσσαλονίκη που σε έστειλα να σπουδάσεις και είδα αυτές τις κομμουνίστριες φοιτήτριες να κάθονται κάτω στο πεζοδρόμιο να καπνίζουν ... Αχ να μη γίνει ίδια η δικιά μου Παναγιά μου..."
Πέτη : -"Kαλά ε; Δεν πρόκειται να ξαναπώ τίποτα στην Μαίρη" Όπου Μαίρη η κολλητή φίλη της μαμάς μου και δεύτερη μάνα μου....
- "Δεν μου το είπε η Μαίρη μόνη μου το κατάλαβα..."   Σπίρτο βρεγμένο δεν λέω πάντα όλα τα καταλάβαινε πανέξυπνη αλλά ποτέ δεν ήθελε να της πουν κάτι και να υιοθετήσει ως ιδέα ... πάντα αλάνθαστη
Πέτη : -"Αφού τώρα μιλούσες στο τηλέφωνο μαζί της έτσι δεν είναι; Σε αυτήν μόνο το έχω πει..."
-"Ναι! Βγάλε μου τώρα και γλώσσα... Και μου το είπε ο Θείος σου ο Αντώνης από την Αλεξανδρούπολη... "Εγώ τις δικές μου κόρες δεν τις σπούδασα. Με βρίζουν ... Αλλά εσένα θα σε βρίζει Πανεπιστημιακά..."
Πετρούλα Σίνη