Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ποιητικές συλλογές με τη συμμετοχή της Πετρούλας Σίνη μέσα στο έτος 2015

Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά που με τιμήσατε να με συμπεριλάβετε σε τρεις ποιητικές συλλογές μέσα στο 2015! Ήτοι -τον Όμιλο για την ...

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Δεν την είδε ποτέ

Είχε μάθει τα πάντα να κάνει με τυφλό σύστημα
τίποτα δεν τον άγγιζε
μόνο ότι κινείται
όπως η γραφή της κίνησης
για την ηδονή της παλινδρομικής δικής του
γι'αυτό της έλεγε να μην μιλά
να γίνει αόρατη  να μην την βλέπει
'Ετσι την ήθελε νεκρή
και την λέξη αυτή την άφησε για το τέλος της 

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Θα μιλήσουμε με χρώματα και γράμματα


Κι επειδή θα μιλήσουμε με χρώματα και γράμματα 

σου γράφω αγαπημένε μου δεν σταμάτησα να σου γράφω

για όσα δεν ειπώθηκαν όταν μιλούσαν τα σώματα 

ως γνωστόν οι ερωτευμένοι δεν μιλούν

γραμμένη με έχεις, άγνωστε μου εραστή ... 


Πετρούλα Σίνη 30/5/2014


Κατά τον Λακάν, μέσα από τον ναρκισσισμό μας αυτός που μιλάει είναι ο σωσίας μας . Το ego είναι μισό χωρίς την ομιλία. Υφίσταται δε και η γλώσσα του σώματος. Εξάλλου οι ερωτευμένοι δεν μιλούν. Μιλά η γλώσσα του σώματός τους...


Από ημερίδα της Γαλλικής Σχολής των Φόρουµ του Λακανικού Πεδίου


4 και 5 Δεκεµβρίου 2010 με θέμα "Η ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΠΤΟ στην ψυχανάλυση" αντιγράφω :«το ασυνείδητο είναι δοµηµένο σαν µια γλώσσα (langage)», να αναγνωρίσει τους µηχανισµούς που είναι παρόντες τόσο στα µορφώµατα του ασυνειδήτου όσο και στην ποιητική δηµιουργία και να αναγνωρίσει το φροϋδικό ασυνείδητο ως επιστέγασµα της γλώσσας (langage). Τι αποµένει από την επιστροφή αυτή; Ποιες οι επεξεργασίες, ποιες οι εξελίξεις;

«Η ανάλυση δεν µπορεί παρά να στοχεύει στην ανάδειξη µιας οµιλίας πραγµατικής όπως και στην
πραγµάτωση της ίδιας της ιστορίας του υποκειµένου, στην σχέση του µε το µέλλον»


Από την οµιλία (parole), όπως περιγράφεται στο «Λειτουργία και πεδίο», η οποία συγκροτεί το ασυνείδητο ως οµιλία απωθηµένη και η οποία καλείται να αποκατασταθεί µέσα σε µια οµιλία πλήρη, έως την έννοια του οµιλ-όντος (parlêtre) όπως αναφέρεται στο συνέδριο για τον Τζόυς το 1979, µεσολαβεί ένας ολόκληρος κόσµος.

Το Οµιλ-ον (parlêtre) το οποίο, σύµφωνα µε τα λεγόµενα του Λακάν, πρέπει να αντικαταστήσει το φροϋδικό ασυνείδητο, ενέχει την έννοια του ασυνειδήτου ως γνώση οµιλουµένη, γνώση της «γλωσσολαλίας». Το µέσο που επιτρέπει να αποµονώσουµε το σηµαίνον που ακούγεται σ΄ένα γλωσσικό σύστηµα είναι της διάστασης του γράµµατος: το γράµµα, τόσο αγαπητό στον Λακάν που του έδωσε το προνόµιο να σηµάνει την έναρξη των «Γραπτών» του υπό τη µορφή του «Σεµιναρίου για το κλεµµένο γράµµα», το γράµµα που, πάντοτε, φτάνει στον προορισµό του. Γράµµα διακριτό από το σηµαίνον αλλά ταυτόχρονα απαραίτητο για την λειτουργία του, απόδειξης γενοµένης από την «θέση που κατέχει το γράµµα στο ασυνείδητο».

Γράµµα αίτιο του ασυνειδήτου που ορίζει το σύνορο, ή «ορθότερα, γράµµα- ακτογραµµή (littorale) δηλαδή γράµµα που υποδηλώνει ότι ένα ολόκληρο πεδίο είναι πλασµένο για ένα άλλο πεδίο, ως σύνορο, εφόσον µεταξύ τους αυτά τα πεδία είναι ξένα, κατά τρόπο ώστε να µην τα ενώνει καµία αµοιβαιότητα» : αυτό το γράµµα επικαλείται την απόλαυση.

Και όλο το θεωρητικό οικοδόµηµα του συµπτώµατος αποδεικνύει ότι ο Λακάν ξεκινάει από την θέση του γράµµατος ως τον «… σπινθήρα εκείνο που καθηλώνει σε ένα σύµπτωµα - µεταφορά όπου η σάρκα ή η λειτουργία λαµβάνονται ως σηµαίνοντα στοιχεία - την απροσπέλαστη από το συνειδητό υποκείµενο σηµασία, όπου αυτό αποφασίζει και να παραµείνει» για να καταλήξει στις επεξεργασίες της «Ραδιοφωνίας» επί του συµπτώµατος ως µυθοδεσία (fixion) της απόλαυσης.

Ο Λακάν µάς δείχνει ότι το σύµπτωµα είναι πρώτα απ’όλα τρόπος απόλαυσης. Είναι ξεκάθαρο στην «Τρίτη»: Το ασυνείδητο είναι µια γνώση που αρθρώνεται από την γλώσσα, ενώ το σώµα, που την µιλά, δεν προσδένεται σε αυτήν, παρά µόνο δια µέσου του Πραγµατικού, από το οποίο απολαµβάνει ». Ο άνθρωπος µιλά µε το σώµα του."

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Δεν είναι απάντηση


Δεν είναι απάντηση σε τόση αγάπη το ψέμα 
όχι δεν είναι δάκρυα μετά από τόσο πόνο 
άσε με να πω κι εγώ ένα ψέμα 



Να μη φαίνονται τα μηνύματα και τα διάφανα καλλιγραφικά 
γράμματα ως κύκλος στο υπερκείμενο
από δαιμονικούς ιστούς κρυμμένα σ'ένα γλωσσοδέτη φτυσμένο 
"Τα παιδία παίζει" 
Φτου σκουλικομυρμηγκότρυπα...
Είχε βρέξει απλά κι έπρεπε να πέσει φως στη τρύπα, για να γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ σκουληκιών και μυρμηγκιών...

https://www.youtube.com/watch?v=Rg6vc66foXE
 εάν ποτέ ξεχώριζε η τόσο δα ποταπή καμία που έχασε την ομπρέλα της για το πέταγμα... τα φτερά της βουτηγμένα στην λάσπη  
https://www.youtube.com/watch?list=PLIHkP6SHP8RuBhiMGioo2nwSg8NYHPoZB&v=HKh6XxYbbIc
Κοιτώντας τα άστρα πάντα θα πέσει ένα
για να κάνεις μιαν ευχή
συγχρόνως και κάποια άλλη ψυχή φεύγει
- "μην τα μετράς " συνήθιζε η μαμά μου να μου λέει όταν ήμουν μικρή
μυρμηγκιές θα βγουν στα χέρια σου 




"Αφέντης μας έν κι αγαπούμεν τον
Κι απ’ εκείνον έν καλή η ζωή μας.
Γιατί γύρισες γιατί βρώμισες;
Πέ με τι έπαθες, πέ με τι έχασες;
Άι καρδιά μου, άι ψυχή μου!
Άι το ετούτο μου, άι το εκείνο μου,
Άχ σπί τμου,άχ στέγη μου!
Άχ θησαυρέ μου, αχ χρυσοπηγή!
Έλα καλέ μου, έλα σάχη μου,
Χαρά δεν δίδεις, δός μας άνεμο!
Πού διψά πίνει, πού πονεί λαλεί,
Μηδέν τσάκωσες,καλέ, το γυαλί;" Ρουμί


Yπόμνημα:
έν: είναι, πβ. τον τύπο «ένι» του ιδιώματος της Σίλλης[9].
Το γυαλί, περσικά «τζαμ» (εδώ σημαίνει «ποτήρι»), είναι ένα αγαπητό σύμβολο στην περσική ποίηση.

Γνωστή είναι η εξιστόρηση του μεγάλου Πέρση μυστικού ποιητή Ρουμί, στο έπος Μεσλεβί (Mathnawi, περσ. مثنوی معنوی), που περιγράφει το περπάτημα ενός μυρμηγκιού πάνω σε ένα χειρόγραφο (πιθανότατα ένα εικονογραφημένο αντίτυπο του Κορανίου) πριν αναφωνήσει για τις πανέμορφες εικόνες που η πένα δημιούργησε. Το μυρμήγκι θα διδαχθεί ωστόσο στην πορεία πως δεν είναι η πένα που ευθύνεται για τη δημιουργία, αλλά το χέρι του καλλιγράφου και πιο σωστά όχι το χέρι αλλά ο νους του κ.ο.κ, καταλήγοντας τελικά στην πρωταρχική πηγή όλων που είναι ο Θεός

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

όσο απομακρυνόμαστε δείχνει πιο κακός (αυστηρός)

Πίνακας της Κατερίνας Καραγιάννη Ιατροπούλου
"όσο απομακρυνόμαστε δείχνει πιο αυστηρός"Δημήτρης Ιατρόπουλος



Το παρακαλώ έχει δυο παραπάνω Α
κι ένα συγγνώμη στο Ο του κύκλου  λείπει να ολοκληρωθεί


Προκαλώ να φυλακίσεις τα σύννεφα
Μπορείς;
http://www.chemamadoz.com/c.html




H πάχνη πια εξανεμίστηκε  στον ήλιο
Η άνοιξη φεύγει κι εσύ εκεί με τις εμμονές σου
Όλα καταγράφηκαν και καταγράφονται
Τα λάθη πληρώνονται
Οι αλήθειες πονάνε επίσης
Τα ψεύτικα σενάρια και οι πισώπλατες μαχαιριές
κάποτε γυρνούν μπούμερανγκ
οι εξευτελισμοί και προσβολές στο πρόσωπο που τις κάνει

Τον πάγο που έφτιαξες να λιώσεις
Μπορείς;
Πόσες σφραγίδες πρέπει να ανοιχτούν ακόμη κατεβαίνοντας στην κόλαση σου ;
Πόσος κατακερμαρτισμός για να μάθεις τον άλλο σου εαυτό;
Ακόμα δεν βαρέθηκες
Ω εσύ ξένε ποιός είσαι ;
Που παρακαλάς για αφοσίωση
Υ.Γ. Ω ναι θα μου πείτε : και ο "Κύριος" δεν φόρεσε ποτέ κοστούμι!

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Χόρνεϊ Κάρεν και μερικά στοιχεία "φετίχ" στη ψυχανάλυσή της

The Prepared Bouquet, 1957
René Magritte

Γράφει η Πετρούλα Σίνη
Η ψυχανάλυση της Κάρεν ξέφυγε από τα στενά Φρουδικά όρια των εκ γενετής  χαρακτηριστικών των ανθρώπων, από την μοναδικότητα του φαλλού στην μοναδικότητα της μήτρας στάθηκε και στον επηρεασμό του ατόμου- μέλους μιας κοινωνίας που το κάνει να έχει τρεις συμπεριφορές κατ’αυτήν. Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει κάπου αν έχει γράψει για τον δυαδισμό. Στην Κινέζικη φιλοσοφία εκφράζεται μέσα από τον συμβολισμό του Γιν-Γιανγκ, όπου το λευκό και το μαύρο αντιμάχονται και αλληλοσυμπληρώνονται, καθώς το ένα ενυπάρχει μέσα στο άλλο, σε έναν αιώνιο χορό δημιουργίας, συμβολίζοντας το ίδιο το σύμπαν, αλλά και την λειτουργία του Αρσενικού και Θηλυκού μέσα στο κάθε πλάσμα. Η Χόρνεϊ δημιούργησε μια τρίπτυχη τυπολογία ανθρώπινων χαρακτήρων: τον συμβιβαστικό, τον επιθετικό και τον αποξενωμένο τύπο.

Ο συμβιβαστικός τύπος είναι το άτομο που δείχνει έντονα την ανάγκη του να κερδίσει τη στοργή και την εκτίμηση των συνανθρώπων του. Τα άτομα με χαρακτήρα συμβιβαστικού τύπου είναι πρόσωπα αδύναμα που εξαρτώνται άμεσα από άλλα πρόσωπα, αντλούν την αυτοπεποίθησή τους από τη στάση που οι τρίτοι κρατούν απέναντί τους και αδυνατώντας να διακινδυνεύσουν την απώλεια της στοργής που τόσο πολύ χρειάζονται, καταπιέζουν κάθε είδος επιθετικότητας προτιμώντας να επωμισθούν τις ευθύνες και τις ενοχές ακόμη και όταν σε μια συγκεκριμένη κατάσταση δεν είναι δικές τους!

Το άτομο με επιθετικό χαρακτήρα θεωρεί δεδομένη την εχθρότητα των τρίτων -ακόμη και όταν δεν υπάρχει- και υιοθετώντας τη θέση ότι η ζωή είναι μια ατέλειωτη πάλη για την επιβίωση πασχίζει για την απόκτηση δύναμης και εξουσίας. Στις διαπροσωπικές του σχέσεις το άτομο αυτό στοχεύει πάντοτε στην επικράτηση, στη μείωση του συνανθρώπου του, στη δική του τελική νίκη.

Το αποξενωμένο άτομο πασχίζει να διατηρήσει μια συναισθηματική απόσταση ασφαλείας από τους συνανθρώπους του καθώς το συναίσθημα οικειότητας του δημιουργεί άγχος. Για να εξασφαλίσει την επιβίωσή του το άτομο προσπαθεί να γίνει συναισθηματικά αυτοδύναμο αποφεύγοντας τον ανταγωνισμό ή την αντιπαράθεση με τρίτους όσο και την οικειότητα και συναισθηματική εξάρτηση που μπορεί να απολήξουν σε ερωτικό "δεσμό".

Είμαι της  ταπεινής γνώμης- με τα λίγα που γνωρίζω- ότι η Κάρεν Χόρνεϊ ήθελε ως γυναίκα να ξεφύγει από τους φαλλοκράτες τον Φρόυντ και τον πατέρα της … πίστευε ότι η δομή του χαρακτήρα αναπτύσσεται από το σύνολο των παιδικών εμπειριών του ατόμου και δημιούργησε μια τρίπτυχη τυπολογία ανθρώπινων χαρακτήρων: τον συμβιβαστικό, τον επιθετικό και τον αποξενωμένο τύπο.

ΥΓ
 Δεν ξέρω αν το Γινγκ Γιανγκ ενυπάρχει μέσα μας αλλά ίσως προσωπικά έχω τον αποξενωμένο χαρακτήρ όπου για να εξασφαλίσω την επιβίωση μου προσπαθώ να γίνω συναισθηματικά αυτοδύναμη …στα δύσκολα λέω ότι έχω το αντράκι μέσα μου με συνδυασμό ενός σαδομαζοχισμού λατρείας στον  Ζακ Λακάν
Πετρούλα Σίνη

Διαβάστε επίσης το άρθρο από το οποίο άντλησα πληροφορίες : http://piperopoulos.blogspot.gr/2013/11/blog-post_23.html
 του Γιώργου Πιπερόπουλου  Δρ. Κοινωνιολογίας-Ψυχολογίας, καθηγητής Επικοινωνιολογίας και Πρόεδρος στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Ο οποίος υπήρξε καθηγητής μου στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης σημερινό Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Άπιστε...

J.W. Waterhouse, 1891.Η Κίρκη προτείνει τον κύλικα στον Οδυσσέα. Oldham Art Gallery, Oldham, England. Από το μπλογκ του κου Άγγελου Σακκέτου διαβάστε και το σχετικό άρθρο του εδώ  http://www.sakketosaggelos.gr/Article/3885/

-"Ψηλάφισε τις πληγές μου άπιστε!" 

 έσκαβε εκείνος χαντάκι μεγαλύτερο 
να την θάψει ζωντανή  
τα φτυάρια τα πισώπλατα άκουγε
την Κίρκη να τον καλεί 

Υ.Γ. Είθε  να ψηλαφούμε σωστά για την αλήθεια στις πνευματικές μας αναζητήσεις! Στην υγειά σας! 

Πετρούλα Σίνη 27/4/2014

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Η εφημερ-είδηση και μερικά μυστικά της


Μια και είναι η παγκόσμια ημέρα του βιβλίου σήμερα και κλείνοντας ένα χρόνο που δημιούργησα τη σελίδα εφημερ-είδηση https://www.facebook.com/PetroulaSiniProsopikaIstologia θα ήθελα να αποκρυπτογραφήσω μερικά μυστικά της...

Καταρχήν η ονομασία θέλει να δείξει ότι τίποτα δεν είναι εφήμερο όταν μια είδηση καταγράφεται στην συν-είδηση *... https://sites.google.com/site/ephemereidese/

http://tehneskaigrammata.blogspot.gr/

Η πρώτη μου επιλογή για να ονομάσω τη σελίδα ήταν η λέξη συνείδηση. Όπου θα είχε ως στόχο ένα συν στην είδηση και την πραγματικότητά της για να μας εξελίσσει πνευματικά ... Ωστόσο υπήρχαν άλλα ιστολόγια με τον ίδιο τίτλο και δεν το χρησιμοποίησα.

Αυτό σημαίνει ότι μια είδηση δεν δημοσιεύεται από εμένα για λόγους διαφήμισης αλλά ότι γίνεται μέρος του, τι πήρα είδηση, κατά την Περιπατητική μου ενα-σχολι-ση ... "Λάθε βιώσας" με θετική σκέψη (Ευδαιμονία) **

Ο χώρος και ο χρόνος είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο νους περιορίζεται να δημιουργήσει
την εμπειρία της πραγματικότητας.

-

Ποτέ δε γνωρίζουμε κάτι όπως είναι.

Ό,τι γνωρίζουμε είναι μόνο οι μορφές

που εμφανίζονται μέσα στο νου.

Ιμμάνουελ Καντ

"Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου»..

O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας..."
http://gerasimos-politis.blogspot.gr/

Είθισται στο διαδίκτυο να βάζουν φράσεις στα στόματα φιλοσόφων δείτε πχ μερικά άρθρα :
http://anakalipto.blogspot.gr/2012/09/blog-post_26.html#.U1ZvZVV_thc
http://antichainletter.wordpress.com/2011/10/05/isokrates/
το σε ποιους ανήκουν αυτές και περί φιλοσοφίας ψυχολογίας ψυχιατρικής θα έχει να κάνει ένα άλλο blog μου που εγκαινιάζω http://anazitiseispsixis.blogspot.gr/

* Συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα ενός οργανισμού η οποία του επιτρέπει, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του και να έχει το δυνατόν την αίσθηση της «θέσης» και της σημασίας του στον κόσμο καθώς και του αντίκτυπου των πράξεών του.

"Σύμφωνα με τον Μαρξ η πραγματικότητα είναι αυστηρά υλική και η εξέλιξη (συμπεριλαμβανομένης της εξέλιξης της ιστορίας και της κοινωνίας) έχει υλική βάση και αίτια. Δεν είναι η συνείδηση που ρυθμίζει τη ζωή, είναι η ζωή που ρυθμίζει τη συνείδηση: η ηθική, η θρησκεία και η μεταφυσική, μαζί με τις αντίστοιχες μορφές συνείδησης, δεν έχουν αυτόνομη ιστορία. Δεν υπάρχει εξέλιξη σε αυτές. Οι άνθρωποι που αναπτύσσουν την οικονομική τους παραγωγή και τις υλικές τους ανταλλαγές, εκ των πραγμάτων τροποποιούν αυτή την πραγματικότητα καθώς και τη σκέψη τους αλλά και τα προϊόντα της σκέψης τους. Υπάρχουν λοιπόν δύο στοιχεία στην ιστορία του πολιτισμού τα οποια πρέπει να διακριθούν.

Ένα υλικό στοιχείο που είναι το σύνολο των κοινωνικο-οικονομικών συνθηκών που αποτελούν την (υπο)δομή (Unterbau), τη βάση, και η αντανάκλαση αυτής της υποδομής στην πνευματική, λόγια, ηθική ζωή, που είναι η υπερδομή (Überbau). Το σύνολο διανοητικών εννοιών, που είναι καθορισμένες στη συλλογική συνείδηση σε μια δεδομένη στιγμή, αποτελεί αυτό που ο Μαρξ ονομάζει ιδεολογία. Τα προβλήματα της ελευθερίας του ανθρώπου και της κοινωνικής εξέλιξης πρέπει να μελετηθούν σύμφωνα με την υλική βάση της ύπαρξης των ανθρώπων. " http://el.wikipedia.org/wiki

**την θετική σκέψη - ευθυμία ευδαιμονία με την Δημοκρίτεια αντίληψη αυτήν ακριβώς την οποία ο Μαρξ υποβάλλει σε Διάλογο με τον Επίκουρο στη διδακτορική του διατριβή ο Καρλ Μαρξ " Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ"
http://www.marxistbooks.gr/diatrivi_a.htm#2

Στο εξώφυλλο καθώς και στη φωτογραφία προφίλ έχω χρησιμοποιήσει τον πάπυρο του Ντα Βίντσι.

Δεν το έβαλα τυχαία...

Έχω κάποιες εμμονές όπως πχ στον αποκρυφισμό, συμβολισμό, στον σουρεαλισμό ή υπερρεαλισμό ( όπου η ποίηση και η ζωγραφική δε διαχωρίζονται)

Χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι είμαι λάτρης - με ελκύουν όμως- στα του γνωστικισμού, της ερμητικής φιλολογίας, του νεοπλατωνισμού και της Καββάλας.

Αν δείτε στα βιβλία που έχω διαβάσει συγκαταλέγονται και από τις εκδόσεις του Λιακόπουλου (ω ναι το έκανα κι αυτό...) ήταν η εποχή που διάβαζα περί μασονισμού, Ναιτών, κοινό της Σιών κλπ κλπ

Δεν έχω διαβάσει το Γιατί και πώς – Ζουν ανάμεσα μας, Νεφελίμ. Δεν είχα καταπιαστεί δηλαδή στο θέμα περί Δαιμονολογίας και μαγείας κλπ.

Θα το κάνω μια και με αυτό καταπιάστηκε και ο Μιχαήλ Ψελλός δεν το έκανα μέχρι τώρα γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχουν δαιμόνια κι όπως γράφει η βικιπαίδεια "Σύμφωνα με τα κείμενα των τεσσάρων Ευαγγελιστών, ουδέποτε αναφέρθηκε-ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, σε τέτοιες τερατώδεις απειλητικές και εκφοβιστικές καταστάσεις, οι οποίες και βεβαίως δεν συνάδουν με την άπειρη θεϊκή αγάπη προς το δημιούργημά του.

Χαρακτηριστικό επίσης είναι το σημείο της "θεόπνευστης γραφής" της Αποκάλυψης ότι τελικά τα τέρατα του Αβαδδώνα μοναδικό τρόπο αναγνώρισης και διάκρισης των ανθρώπων σε καλούς και κακούς έχουν το ορατό σημείο που θα φέρουν οι άνθρωποι στο μέτωπό τους."

http://el.wikipedia.org/wiki/

Χρόνια δε μελετώ όλες τις λέξεις μας που έχουν κατάληξη -ισμό (χα!)

Διαβάζοντας πάντα κριτικά με σκεπτικισμό και τα πάντα, χωρίς να ασπάζομαι τα πάντα.

Παραθέτω στα ιστολόγια μου και αντίθετες απόψεις με τις δικές μου ως σημείο αναφοράς, αφήνοντας να κρίνεται με τις δικές σας γνώσεις και πιστεύω τα γραφόμενα . Εξάλλου η γνώση της αντίθετης άποψης έρχεται να επαληθεύσει ή να αναθεωρήσει τις δικές μας

Δεν μπορεί να λες ότι έχεις άποψη και ιδεολογία αν δεν γνωρίζεις όλες τις άλλες θεωρίες και ιδεολογίες. Θεωρώ το κάψιμο των βιβλίων φασισμό

"Εκεί όπου καίγονται τα βιβλία, και άνθρωποι θα καούν σύντομα. (Στα γερμανικά, "Dort, wo man Bücher verbrennt, verbrennt man am Ende auch Menschen") ~Χάινριχ Χάινε, στο έργο του Αλμάνσορ (1821)"

Πριν χρόνια όταν έκανε ιδιαίτερα ο διευθυντής του δημοτικού στο γιο μου είχε πει "να τον αφήνεις να διαβάζει τα πάντα μέχρι και κόμικ δεν θα του κάνει κακό. Μακάρι να μάθει να διαβάζει..."

Τελικά και σε ένα κόμικ ακόμα μπορείς να βρεις τον μύθο βλέπε Κόναν και Αστερίξ ...
http://gym-platan.chan.sch.gr/newspaper/new/hist5.htm

Από τη μια πλευρά η άγνοια οδηγεί στην μισαλλοδοξία και τη συντήρηση από την άλλη λέγεται ότι υφίσταται υπερπληθώρα ειδήσεων και πληροφοριών εσκεμμένα ώστε να μην μαθαίνουμε τίποτα

Φιλόσοφος: Βαρκάρη, ξέρεις από Ιστορία;

Βαρκάρης: όχι

Βαρκάρης: τότε έχεις χαραμίσει τη μισή σου ζωή. Γνωρίζεις μαθηματικά;

Βαρκάρης: όχι

Φιλόσοφος: τότε έχεις χαραμίσει πάνω από τη μισή σου ζωή

Σε λίγο ένα δυνατός άνεμος αναποδογυρίζει τη βάρκα και ρίχνει το βαρκάρη και το φιλόσοφο στη θάλασσα

Βαρκάρης: Φιλόσοφε, ξέρεις κολύμπι

Φιλόσοφος: όχι

Βαρκάρης: Τότε έχεις χαραμίσει όλη σου τη ζωή

(Αραβικό παραμύθι που άρεσε στον Μαρξ να το διαβάζει στην κόρη του)

Ως αρχή μου είναι η κριτική ματιά των πραγμάτων και ο μη φανατισμός σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και ιδεολογίες ...από το ποδόσφαιρο την πολιτική τις θρησκευτικές αντιλήψεις κλπ .

Κι αυτό διδάσκω στο γιο μου που η Ιστορικός του στις εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς έδειχνε σε όλους τους άλλους καθηγητές το γραπτό του στο οποίο αν και μικρός είχε γράψει μέχρι και δίδαγμα που σημαίνει ότι είχε διαβάσει κριτικά και δεν είχε παπαγαλίσει το μάθημα.

Πάντα με προβλημάτιζε και με ξένιζε το πως και με ποιο δικαίωμα χρησιμοποιούνται ιερές εικόνες και σύμβολα να κατεβαίνουν σε πορείες πχ χριστιανικών οργανώσεων κατά της προβολής της ταινίας Κώδικας Ντα Βιντσι . Αυτές οι σκηνές μου έφερναν πολύ γέλιο... Το γιατί και ένας μαρξιστής να μην μπορεί να πει ότι αγαπά την πατρίδα του μα και βέβαια την αγαπά αλλά δεν την χρησιμοποιεί
http://el.wikipedia.org/wiki/

Εγκαινίασα επίσης το ιστολόγιο http://laografiaparadosi.blogspot.gr/ μια και μου αρέσει και θα ήθελα να συμβάλω με το δικό μου λιθαράκι στη διάσωση εθίμων μας κι ότι αφορά την παράδοση...Ειδικά της προφορικής μας παράδοσης δημοτικά τραγούδια μοιρολόγια κι έχω σκοπό να βγω στην περιοχή μου (Κερατέα) να τα καταγράψω.( θα ήθελα όσοι ξέρετε τραγούδια ή μοιρολόγια να μου τα στείλετε)

Να επισημάνω ότι δεν βλέπετε στην εφειμερ-είδηση οικονομικές ειδήσεις που θα όφειλα να είχα αφού έχω δώσει όρκο ως οικονομολόγος με ειδικότητα στην μικροοικονομία. Πρώτον και κυριότερο θεωρώ ότι η οικονομία της χώρας μας αυτή τη στιγμή είναι νεκρή (δεν κινείται τίποτα)

και δεύτερον έχω αηδιάσει που όλοι βρίζουν τους καημένους οικονομολόγους Τους λέω καημένους τους συναδέλφους μου γιατί όσοι φώναζαν κι έχουν διαβάσει πέρα από αυτά που μας έχουν διδάξει στις σχολές ιδίως ως φοιτητές μας έλεγαν επαναστάτες της πεντάρας με τα λεφτά του μπαμπά Ενώ όσοι ψηφίζουν και ψήφιζαν το αυτό με τον μπαμπά και τον εργοδότη του (βλέπε πχ κρατικοί υπάλληλοι κλπ) δεν γνωρίζουν τίποτα παραπάνω από τη θεωρία του καπιταλισμού που αυτή μόνο μας δίδασκαν τότε ... δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα ....

Η μελέτη λοιπόν των κοινωνικοοικονομικοπολιτικών συστημάτων είναι προσωπική υπόθεση του καθενός ή των καθοδηγητών του στις οργανώσεις των κομμάτων .....

Προσωπικά είχα οργανωθεί ως φοιτήτρια -τώρα δεν ανήκω πουθενά- οπότε με δύο τρεις λέξεις καταλαβαίνω στο που κλείνει ο καθένας ...

Επειδή με ενδιέφερε και με ενδιαφέρει η επιστήμη μου δεν έχω σταματήσει να διαβάζω Πόσο μάλλον που η άγνοια νόμου σε λογιστή είναι ανεπίτρεπτη και επιβάλλεται από πρόστιμο μέχρι φυλάκιση κλπ Είναι τόσο ψυχοφθόρα η δουλειά μας όσο και το εύρος των γνώσεων του τομέας μας ... ταλαίπωροι λογιστές και οικονομολόγοι ....

Για μένα λοιπόν ανάπαυλα υπήρξε πάντα το να διαβάζω λογοτεχνία ή Λακάν για να αδειάσω λίγο από το άγχος της λογιστικής που ήταν τρόπος ζωής μου. "Ηδονή είναι " (για χάριν αστεισμού με την Επικούρεια φιλοσοφία) να ξεχνάω τα προβλήματά μου ταξιδεύοντας μ' ένα βιβλίο και η πρώτη μου κίνηση ανοίγοντας το είναι να μυρίζω τις σελίδες του .... αυτή είναι και "η πρέζα μου". http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr/

Τώρα ως άνεργη δεν ξέρω πως να σκοτώσω τον άπλετο χρόνο μου. Είχα μάθει να δουλεύω από το πρωί ως το βράδυ. Για διοχέτευση όλης της ενέργειάς μου μαθαίνω γλυπτική-κεραμική, υποκριτική, ζωγραφική και τελευταία είχα πάρει μέρος σε μαθήματα δημιουργικής γραφής.

Οπότε τρίτον : Συγγνώμη αν γελάω με την ασχετοσύνη μερικών... που το παίζουν οι ίδιοι οικονομολόγοι, δημοσιογράφοι-ποτέ δεν θα με δείτε να γράφω ότι πήρα συνέντευξη από κάποιον- πολιτικοί αναλυτές όταν δεν έχουν σπουδάσει με την ευρεία έννοια του όρου όπως ανέφερα παραπάνω μια από τις πιο πάνω ειδικότητες. Βλέπε πχ όταν γίνεται σεισμός όλοι γίνονται σεισμολόγοι.

Πολύ εύκολα δε θα μπορούσα να διατυπώνω σχετικά οικονομικού περιεχομένου άρθρα όμως δεν το κάνω γιατί δεν θέλω να πείσω κανέναν για τη δική μου ιδεολογία και πιστεύω . (Μια ακόμα από τις αρχές μου...) Ελάχιστες είναι οι δημοσιεύσεις μου κι αυτές πάντα ως δοκίμιο στοχαστικό ή αποδεικτικό με την αφαίρεση του όρου δοκίμιο πειθούς, όπως ανάλυσα παραπάνω .

Συμμετέχω στο παιχνίδι της ζωής http://petroulasini.blogspot.gr/ Εκτελώντας με τις λέξεις και στοχάζοντας περι- ποίησης

Με γνώμονα τα λόγια του :

Ιμμάνουελ Καντ

"Δύο πράγματα γεμίζουν το νου μου με πάντα νέο και αυξανόμενο θαυμασμό και δέος: ο έναστρος ουρανός από πάνω μου και ο ηθικός νόμος μέσα μου."

Πετρούλα Σίνη 23/4/2014

23 Απριλίου"Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα "


23 Απριλίου"Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα "*
Ανοίγοντας το παράθυρο μπήκε η σκόνη από την Αφρική μαζί με την μυρωδιά της λεμονιάς όπου το άνθος της μοιάζει τόσο πολύ με τον αγάπανθο .... θυμίζοντας την σαν σήμερα περσινή νύχτα ... 
Μνήμη...
"Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί." Γ. Σεφέρης
Λήθη...
"Καλότυχοι οι νεκροί που λησμονάνε.... τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν:
θέλουν – μα δε βολεί να λησμονήσουν."Λήθη - Λορέντζος Μαβίλης
Μυρωδιά της λεμονιάς
Μνημόσυνο στην λησμονιά ....

"Ένα βιβλίο για πάντα" δώρο** κι έναν νεκρό λεμονανθό  που τον κρατάς στο εικονοστάσι μαζί με τα άνθη από τον Επιτάφιο... 
**"Κι όμως εκείνοι ευτύχησαν " Γιώργος ΓεωργαμλήςΗλίθια φτωχή μου Πηνελόπη...
Έμαθες πια ότι με το άρωμα χλωρίνης δίνεται ο οβολός σου για το πέρασμα στον Άδη...
Έμαθες ότι τίποτα δεν είναι βρώμικο όταν έρχονται σε πλήρη χημεία οι οσμές και συμπλέκονται...
Κόλαση είναι αυτή ...http://petroulasini.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html
Στο άρωμα το δικό σου που δώρισες δεν σου έδωσαν τον οβολό του μη χωρισμού...
Ίσως να μην δόθηκε και σε σωστή αναλογία αφού μπερδεύτηκε με καθαριστικά και αποσμητικά...  
Μπήκε στο μπουκαλάκι μαζί με τα άλλα στη συλλογή...
(βλέπε άρωμα Πάτρικ Ζίσκιντ)  
Δεν  έδωσες ένα τριαντάφυλλο με αγκάθια για να περάσει "μυστηριακά" σε  χίλια κύματα ...
Έμαθες... ότι οι Σειρήνες θα είναι πάντα νικήτριες καθώς και η Σκύλλα και η Χάρυβδη...

Αθεράπευτα ρομαντική ήθελες σε ήρεμα αέναα νερά να υφαίνεις  τις σελίδες του δέντρου της ζωής ... 




"Φαντάζει η θάλασσα ένα τίποτα καρτερεί,



λάδι γαλήνια ιερού φυτού ζωής,..."


Πετρούλα Σίνη απόσπασμα από το δέντρο της ζωής

Αυτό  φόβισε ώστε φέτος στην μοναξιά χαρίζεται το βιβλίο για πάντα χωρίς την ανταπόδοση του  τριαντάφυλλου για την αγάπη,  καθαρό να μην πονά όταν το πιάνεις   

Εξάλλου δεν την αγαπά τη θάλασσα τι να ερωτευθεί από αυτή...
http://petroulasini.blogspot.gr/2013/07/blog-post_24.html

Τον βλέπεις θολωμένο μέσα στην αυτοεξορία του
σκέφτεται τους συντρόφους του που έχασε
Kαταθέτει αγάπανθους στους νεκρούς που άφησε πίσω
***"Και πόσο παράξενα αντρειεύεσαι μιλώντας με τους πεθαμένους, όταν δε φτάνουν πια οι ζωντανοί που σου απομέναν." Γ.Σεφέρης

Φωνάζοντας βοήθεια...
***"Ηλίθιε φτωχέ μου Ελπήνωρ..." Γ. Σεφέρης
"• Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον." Γ. Σεφέρης
Εκεί στο "ανήκομεν εις την Δύση " 



"κοιτώντας σε Θεούς και δαίμονες θρησκοληπτικής,



αλήθεια έψαξες σε θάνατο ιδεών βαθύ," 


Πετρούλα Σίνη απόσπασμα από το δέντρο της ζωής

"Είθε να ψηλαφούμε σωστά για την αλήθεια στις πνευματικές μας αναζητήσεις!" 

http://petroulasini.blogspot.gr/2014/04/blog-post_27.html
- "Πώς να μάθεις άλλη θρησκεία ακριβέ μου;"

*23 Απριλίου 1616 έφυγαν από τη ζωή δύο μεγάλοι συγγραφείς: ο Ισπανός Miguel de Cervantes, συγγραφέας του Δον Κιχώτη, του βιβλίου που έχει την τιμητική διάκριση του «καλύτερου λογοτεχνικού έργου που γράφηκε ποτέ» και ο Άγγλος δραματουργός William Shakespeare.
Με αφορμή το διπλό αυτό γεγονός, η UNESCO έχει καθιερώσει την 23η Απριλίου ως την Παγκόσμια Ημέρα του Βιβλίου.
Στην Καταλονία, την ημέρα αυτή γιορτάζεται «η Μέρα των Βιβλίων και των Ρόδων», μία τοπική παραλλαγή της Γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, που συνδυάζεται με την εορτή του προστάτη της περιοχής, Αγίου Γεωργίου.
Με το σύνθημα «Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα», ο άνδρας θα χαρίσει στην αγαπημένη του ένα τριαντάφυλλο κι αυτή θα του το ανταποδώσει με ένα βιβλίο.
Στο επίκεντρο των εκδηλώσεων, ο περίφημος δρόμος της Βαρκελώνης «La Rambla», η πιο ζωντανή γωνιά της πόλης, «ο μόνος δρόμος, που δεν ήθελα να τελείωνε ποτέ», όπως είχε πει κάποτε ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.
Εκτιμάται ότι μόνο την ημέρα αυτή διακινούνται στην Βαρκελώνη 500.000 βιβλία
και 4 εκατομμύρια τριαντάφυλλα!
**Γιώργος Σεφέρης Πάνω σ' έναν ξένο στίχο
***Γιώργος Σεφέρης, Ο Ηδονικὸς Ελπήνωρ - Kίχλη

Γιώργος Σεφέρης Ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους


Πηγή φωτογραφίας :  http://lemoncinnamon.blogspot.gr/2013/11/unpaixtable.html

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

18/4/2014 Μεγάλη Παρασκευή (Τα γενέθλιά μου καθώς και επέτειος της αποχώρησης των ΜΑΤ από την Κερατέα)

Περί παιγνίων το ανάγνωσμα
Ψαλμός Π.Σ.
Κάτω από* ... το Μ(άλοξ**)...
Αποχώρηση ΜΑΤ   "#" ****
σε δυο κινήσεις *****

Γενέθλια πιτυοκάμπτισσας
"Ο Θεός είναι νεκρός" ***

μήνυμα αποχαιρετισμού με φιλί στον Ιούδα

Χτύπημα κάτω από τη ζώνη
*εκεί πάντα του χτυπά η σκέψη

κοσμολογικό επιχείρημα
ή υπαρξιακός μηδενισμός ;
Για τον κεραυνό εν αιθρία
η εικόνα δεν φεύγει
κάτι σαν ένα διαρκές σαχ ****
χωρίς προειδοποίηση
Τι  κοιτούσαν  και οι δύο;
προφανώς για απόφαση της διαιτησίας ****
"Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί"
ζύγισμα του 1.80
επόμενη στην σκηνή
νεκρική σιγή!

θλίψη και πόνος αβάσταχτος
αγαπημένα πρόσωπα που δεν βρίσκονται πια κοντά μας

τα καρφιά μπήχτηκαν βαθιά
οι πληγές ανοικτές κακοφορμούν
η φύση συμμετέχει 
Tώρα είναι νεκρή
κλειστά παράθυρα μουχλιασμένες σκέψεις
χρόνων που έφυγαν στιγμών που δεν ζει
οι καθρέφτες καλυμμένοι με υφάσματα
Πώς να γιορτάσεις σε πένθιμη μέρα;
βουβός θρήνος στην περιφορά απόψε
όπως και στις πορείες του καναπέ ...


Καλή Ανάσταση!
Άρατε πύλας ...

Υ.Γ.
Αν και άργησα να απαντήσω καθώς πρέπει
το δώρο... Ο Θρόνος ο μαρμάρινος ντε... να θυμίσω


επιστρέφεται για τα άλλα γενέθλια
 μαζί με τις παντοφλίτσες που είναι ειδικά
"ΓΙΑ ΣΕΝΑ"
στο 40΄νάμπερ να ταιριάζουν σε όλες
 (η Ρ μάλιστα τις είχε και φωτό)
το γαλατάκι και ύπνο που πάνε πακέτο
έχω μάθει ν'αγωνίζομαι στη ζωή
στο ζύγι είμαι κάτω από 80 με αφόρητη γοητεία
τα πιάτα στην Κυρία από μένα...
Πετρούλα Σίνη Κερατέα 18/04/2014

** Κάτω από το αυλάκι ( Οδηγίες  προς ναυτιλομένους ... χωρίς δακρυγόνα Μααλόξ η λύση)
άλοξ Μετάφραση
ἄλοξ (-οκος), η (Α) (ομηρικός τυπος ΣΕ αιτιατική ενικού ΠΟΥ Άπαντα ΚΑΙ ΣΕ πληθυντικό ὦλκα , ὦλκας ΑΠΌ άχρηστη ονομαστική ὦλξ )
1. το αυλάκι που σχηματίζει το αλέτρι
2. τραύμα που προκαλείται από νυχιά, γρατζούνισμα
3. το αυλάκι που σχηματίζει στη θάλασσα το πλοίο που ταξιδεύει
4. (στην ποιητ. γλώσσα) η συζυγική κλίνη που εννοείται μτφ. ως αγρός τού ανθρώπινου είδους.
[ ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Παράλληλος τ. της λ. αὖλαξ ΠΟΥ μαρτυρείται στους τραγικούς ΚΑΙ ΣΤΟΝ Αριστοφάνη.Συνήθως ο τ. ερμηνεύεται Ως Προϊόν μεταθέσεως ΑΠΌ ΤΗ ρίζα ἀολκ - που απαντά στον ομηρ. τ. αιτ. ὦλκα ( < * ἀ - Fολκα ) «αύλακα» - . βλ . ΚΑΙ λ αὖλαξ  ΠΑΡ. αρχ. ἀλοκίζω ].

***(Αλλά: Ο Νίτσε είναι νεκρός. -- [Ο Θεός])

****
Τ.Σ. ΕΛΙΟΤ Β΄΄.. ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΣΚΑΚΙ (Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ ) 1922
Το Κάθισμα όπου κάθονταν, σα στιλβωμένος θρόνος,
Έλαμπε στο μάρμαρο, όπου ο καθρέφτης

Που βάσταζαν κοντάρια πλουμισμένα με κλήματα
Όθε ξεμύτιζε ένας χρυσός Ερωτιδέας
(Με τη φτερούγα σκέπαζε τα μάτια του άλλος ένας)

Ζευγάρωνε φλόγες από εφτάκλωνους κεροστάτες
Αντιφεγγίζοντας το φως επάνω στο τραπέζι ένώ
Των κοσμημάτων της η λάμψη ορμούσε να το συναντήσει,
Πλούσια ξεχειλίζοντας σε θήκες μεταξωτές.
Σε φιάλες από φίλντισι και χρωματιστό γυαλί
Ξεβούλωτες, ενέδρευαν τ’ αλλόκοτα συνθετικά μυρωδικά της,
Υγρά, σε σκόνη, ή σ’ αλοιφή – σκοτίζανε, συγχύζανε
Και πνίγανε την αίσθηση με αρώματα· ερεθισμένα απ’ τον αγέρα
Που έμπαινε δροσερός απ’ το παράθυρο, τούτα ανεβαίναν
Παχαίνοντας τις τεντωμένες φλόγες των κεριών,
Ρίχνανε τον καπνό τους στα λακουεάρια,
Ξυπνώντας τα στολίσματα στο φατνωτό ταβάνι.
Πελώρια ξύλα πελαγίσια ταγισμένα μπακίρι
Έκαιγαν πράσινα και πορτοκαλιά, με πέτρα πολύχρωμη πλαισιωμένα,
Και στο θλιμμένο τούτο φως ένα δελφίνι σκαλισμένο κολυμπούσε.
Πάνω απ’ τ’ αρχαίο το τζάκι παρουσιάζονταν
Λες κι άνοιγε παράθυρο σε μιαν υλαία σκηνή
Η μεταμόρφωση της Φιλομήλας, της χαλασμένης τόσο βάναυσα
Από το βάρβαρο βασιλέα· κι όμως εκεί τα’ αηδόνι
Την έρημο όλη γέμιζε μ’ απαραβίαστη φωνή
Κι ακόμη φώναζε κι ακόμη ο κόσμος κυνηγάει,
«Γιακ, γιακ» σε βρώμικα αυτιά.
Κι άλλες ακόμη ρίζες μαραμένες των καιρών

Ήταν στον τοίχο ιστορισμένες· προσηλωμένα σχήματα
Σκύβαν, δηλώνοντας τη σιωπή στην περίκλειστη κάμαρα.
Πατήματα σερνόντουσαν στα σκαλοπάτια.
Κάτω απ’ το φέγγος της φωτιάς, κάτω απ’ τη βούρτσα, η κόμη της
Άπλωνε πύρινες ακίδες
Έλαμπε με λόγια, Κι ύστερα έπεφτε σε μιαν άγρια γαλήνη.


«Τα νεύρα μου είναι άσχημα σήμερα βράδυ.
Ναι, άσκημα. Μείνε μαζί μου.

Μίλησέ μου. Λοιπόν ποτέ σου δε μιλάς; Μίλησε.

Τι συλλογίζεσαι τώρα; Τι συλλογιέσαι; Τι;

Ποτές δεν ξέρω τι συλλογίζεσαι. Συλλογίσου».

Συλλογίζομαι πως είμαστε στων ποντικών το μονοπάτι

Εκεί που οι πεθαμένοι χάσανε τα κόκαλά τους.

«Τι είναι αυτός ο θόρυβος;»
Ο αγέρας κάτω απ’ την πόρτα.
«Τι είναι αυτός ο θόρυβος τώρα; Τι κάνει ο αγέρας;»
Τίποτε πάλι τίποτε.
«Δεν
Ξέρεις τίποτε; Δε βλέπεις τίποτε; Δε θυμάσαι
Τίποτε ;»

Θυμάμαι

Να, τα μαργαριτάρια τα μάτια του.
«Είσαι ή δεν είσαι ζωντανός; Δεν έχεις τίποτε μες στο κεφάλι σου;»

Αλλά

Χο χο χο χο το Σαιξπηχήρειο τούτο φοξ –

Είναι κομψότατο

Είναι ξυπνότατο

«Τι θα κάνω τώρα; Τι θα κάνω;»

«Θα ξεπορτίσω όπως είμαι, και θα γυρνώ στους δρόμους

Με τα μαλλιά μου ξέπλεκα, έτσι. Τι θα κάνουμε αύριο;

Τι θα κάνουμε πάντα;»
Ζεστό νερό στις δέκα.
Κι αν βρέχει, το κλεισμένο αμάξι στις τέσσερεις.

Και θα παίξουμε μια παρτίδα σκάκι,
Πιέζοντας μάτια δίχως βλέφαρα και περιμένοντας ένα χτύπημα στην πόρτα.
Ολόκληρο το ποίημα εδώ ...
http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr/2014/04/1922.html

Το σκάκι Μανώλη Αναγνωστάκη
Ἔλα νὰ παίξουμε...
Θὰ σοῦ χαρίσω τὴ βασίλισσά μου
Ἦταν γιὰ μένα μιὰ φορὰ ἡ ἀγαπημένη
Τώρα δὲν ἔχω πιὰ ἀγαπημένη

Θὰ σοῦ χαρίσω τοὺς πύργους μου
Τώρα πιὰ δὲν πυροβολῶ τοὺς φίλους μου
Ἔχουν πεθάνει ἀπὸ καιρὸ
πρὶν ἀπὸ μένα

Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Ὅλα, ὅλα καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει

δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη
γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις

Ἔλα νὰ παίξουμε...

Ὁ βασιλιὰς αὐτὸς δὲν ἤτανε ποτὲ δικός μου
Κι ὕστερα τόσους στρατιῶτες τί τοὺς θέλω!
Τραβᾶνε μπρὸς σκυφτοὶ δίχως κἂν ὄνειρα
Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω

Ὅλα, ὅλα, καὶ τ᾿ ἄλογά μου θὰ στὰ δώσω
Μονάχα ἐτοῦτο τὸν τρελό μου θὰ κρατήσω
ποὺ ξέρει μόνο σ᾿ ἕνα χρῶμα νὰ πηγαίνει
δρασκελώντας τὴν μίαν ἄκρη ὡς τὴν ἄλλη

γελώντας μπρὸς στὶς τόσες πανοπλίες σου
μπαίνοντας μέσα στὶς γραμμές σου ξαφνικὰ
ἀναστατώνοντας τὶς στέρεες παρατάξεις
Ἔλα νὰ παίξουμε...

Κι αὐτὴ δὲν ἔχει τέλος ἡ παρτίδα...

http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr/2013/11/blog-post_25.html

***** 1. 18/4 Τα γενέθλιά μου
2. 18/4 Η αποχώρηση των ΜΑΤ από την Κερατέα

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

"Πέτη "

The Wing Collector by ThisYearsGirl


Πάντα μου άρεσε να γκρινιάζω όταν ήμουν άρρωστη για να έχω την μαμά μου πάνω από το κεφάλι μου να με φροντίζει. Αχ αυτή την θαλπωρή την ήθελα...
Εκείνη βέβαια όταν παντρεύτηκα μου είπε συνωμοτικά
- "Δεν θα λες παιδί μου στον άντρα σου  ότι είσαι άρρωστη ακόμη κι αν είσαι ... Οι άντρες  δεν θέλουν γυναίκες αρρωστιάρες..."
Τώρα σκέφτομαι πως δεν την "άκουσα" ποτέ. 'Ίσως το παρατραβούσα και λίγο γιατί θα ήθελα να μείνει για λίγο ένα χέρι να μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
Γελάω επίσης   όταν θυμάμαι την ημέρα που κλείνοντας το τηλέφωνο κι έτσι τυλιγμένη με τα καλύτερα παπλώματα που με είχε ζεστή φώναζε όρθια δίπλα στο κρεβάτι  μου
-"Κι εγώ δωσ'του και την έτριβα νομίζοντας ότι ήταν  κρυωμένη ... Πετρούλα-έτσι με φώναζε με το όνομα της πεθεράς της σαν να με έβριζε όταν ήταν θυμωμένη- τσιγαρόβηχας λοιπόν... Θα τρελαθώ Θεέ μου ... και το είπα όταν ήρθα Θεσσαλονίκη που σε έστειλα να σπουδάσεις και είδα αυτές τις κομμουνίστριες φοιτήτριες να κάθονται κάτω στο πεζοδρόμιο να καπνίζουν ... Αχ να μη γίνει ίδια η δικιά μου Παναγιά μου..."
Πέτη : -"Kαλά ε; Δεν πρόκειται να ξαναπώ τίποτα στην Μαίρη" Όπου Μαίρη η κολλητή φίλη της μαμάς μου και δεύτερη μάνα μου....
- "Δεν μου το είπε η Μαίρη μόνη μου το κατάλαβα..."   Σπίρτο βρεγμένο δεν λέω πάντα όλα τα καταλάβαινε πανέξυπνη αλλά ποτέ δεν ήθελε να της πουν κάτι και να υιοθετήσει ως ιδέα ... πάντα αλάνθαστη
Πέτη : -"Αφού τώρα μιλούσες στο τηλέφωνο μαζί της έτσι δεν είναι; Σε αυτήν μόνο το έχω πει..."
-"Ναι! Βγάλε μου τώρα και γλώσσα... Και μου το είπε ο Θείος σου ο Αντώνης από την Αλεξανδρούπολη... "Εγώ τις δικές μου κόρες δεν τις σπούδασα. Με βρίζουν ... Αλλά εσένα θα σε βρίζει Πανεπιστημιακά..."
Πετρούλα Σίνη 

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Σοφέ μου!


 9/3/98 Μέσα από τις στάχτες ένα καρβουνάκι ελπίδας μπορεί να λαμπαδιάσει τη φωτιά... Δεν καταθέτουμε τα όπλα...  σφίγγουμε γροθιά!
Σήμερα που είναι σημαδιακή μέρα για μένα ξαναγεννιέμαι μαζί με το παιδί μου με την βοήθεια των προστατών μας των μαρτύρων Άγιων Σαράντα.* (στρατιωτών...)
Οι ανάσες μου οι βαθιές και η υπομονή μου μας  έσωσαν... Δίνοντας στο μωράκι μου  το απαραίτητο οξυγόνο για την μάχη στη ζωή -που χρειάστηκε και σε μένα τεχνητά- αυτό το κουβάρι του ομφάλιου λώρου για την αρχή του παραμυθιού ξετυλίχθηκε από το χεράκι του που το κρατούσε ανάποδα δέσμιο να κατέβει να βγει στο φως....  Όμορφος βγήκες αγόρι μου και πολεμιστής ίδιος στα χαρακτηριστικά σαν τον Όσιο Άρη** που είχα δει στον ύπνο μου- αρματωμένο - τον Δεκέμβριο πριν σε γεννήσω..
"Άρης ο θείος ουκ Άρης ην οργίλος,
Πράος δε μάλλον, και πατεί γην πραίων."
Χρόνια σου πολλά με πίστη και αγώνα για ένα καλύτερο αύριο Σοφέ μου μονάκριβε Σοφοκλή μου!  
Πετρούλα Σίνη 9/3/2014

*http://www.saint.gr/33/saint.aspx

** http://www.saint.gr/3256/saint.aspx

Βιογραφία
Ο Όσιος Άρης είναι ένας από τους Όσιους και σοφούς ασκητές της Αιγυπτιακής ερήμου, του οποίου αποφθέγματα υπάρχουν στον Ευεργετινό και απεβίωσε ειρηνικά.

Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον Συναξαριστή του για τον Όσιο:

«Περί τούτου του Oσίου Άρεως γράφει ο Eυεργετινός (σελ. 203) ότι παρόντος και του Aββά Aβραάμ, ήλθεν ένας αδελφός και ερώτησεν αυτόν· «Eιπέ μοι τι να κάμω να σωθώ;» O δε Όσιος Άρης είπεν αυτώ· «Ύπαγε και πέρασαι τον χρόνον τούτον τρώγοντας κάθε βράδυ ψωμί και άλας. Kαι έπειτα ελθέ πάλιν και λαλώ σοι». Aφ’ ου δε επέρασεν ο χρόνος, πάλιν επήγεν ο αδελφός εις τον γέροντα. Έτυχε δε πάλιν να ευρεθή παρών ο ρηθείς Aββάς Aβραάμ. Kαι είπεν ο γέρων εις τον αδελφόν· «Πήγαινε και πέρασαι τον χρόνον τούτον τρώγωντας εις δύω ημέρας μίαν φοράν». Tότε λέγει ο Aβραάμ εις τον Aββάν Άρην· «Διατί εις μεν τους άλλους αδελφούς, ελαφρόν ζυγόν επιθέττεις, εις τούτον δε, βαρύ φορτίον επιφορτίζεις;» Aπεκρίθη ο γέρων· «Oι αδελφοί καθώς έρχονται ζητούντες, έτζι λαλώ εις αυτούς. Oύτος δε είναι εργάτης. Kαι εί τι αν ειπώ εις αυτόν, το κάμνει μετά σπουδής. Διά τούτο κατά την δύναμίν του, έτζι και λαλώ εις αυτόν». Eκ της παραινέσεως δε ταύτης δείκνυται, πόσον διακριτικός ήτον ο Όσιος ούτος Άρης».






Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Από την παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι


Τις 3/1/2014 πραγματοποιήθηκε  η παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία. 

Η εκδήλωση έγινε  στο ζεστό και φιλόξενο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο κατάστημά τους στο Μαρούσι. Σ' αυτό συνετέλεσε και η προσωπική παρουσία της ιδιοκτήτριας,  που καλωσόρισε το βιβλίο ως ποδαρικό της νέας χρονιάς,   με τα κεράσματά της  και το κόψιμο της βασιλόπιτας. Οι φωτογραφίες του άρθρου είναι δικές της. Την ευχαριστούμε θερμά κι ευχόμαστε ξανά να έχει ευτυχισμένη χρονιά με ευημερία στο χώρο της ! 
Επισκεφτείτε τη σελίδα της αλυσίδας των Βιβλιοπωλείων Φλωράς : https://www.facebook.com/pages



Το εξώφυλλο της σελίδας των Βιβλιοπωλείων Φλωράς τις 20/1/14 με την παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" πρώτο αριστερά και τρίτο

(από το κολάζ τους φωτογραφιών ): https://www.facebook.com/






H Μάρθα Πατλάκουτζα · 4 Ιανουαρίου στις 6:14 μ.μ. έγραψε στη σελίδα

των  Βιβλιοπωλείων Φλωράς :
"Ευχαριστώ μέσα από την ψυχή για την μοναδικά υπέροχη φιλοξενία των Βιβλιοπωλείων Φλωράς. Ευχαριστώ προσωπικά την κυρία Στέλλα και τη Χριστίνα για τις ζεστές στιγμές και την αγάπη που έδειξαν στο βιβλίο μου και στη Ζαχάρα μας. Να έχετε μια καταπληκτική χρονιά. Ήταν τιμή μου που βρέθηκα στον πανέμορφο χώρο σας που αποπνέει έντονα άρωμα βιβλίου και ονείρου!! "
Από αριστερά : Γαβρίλης Ιστικόπουλος, Αλίκη Παπαχελά, Μάρθα Πατλάκουτζα, Διονύσης Σαραντόπουλος, Έφη, Πετρούλα Σίνη, Γωγώ Γωγώ Κουσάρη-Μιχάλη στην παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι
Για το βιβλίο μίλησε η Πετρούλα Σίνη αλλά και η ίδια οι συγγραφέας δίνοντας συνέντευξη στο  Διονύση Σαραντόπουλο. Οι καίριες  ερωτήσεις του Δημοσιογράφου, όπως αν θα άλλαζε το τέλος του βιβλίου, ή και τι θα άλλαζε κοιτώντας το τώρα,  τι την ώθησε να γράψει, σε πόσο χρονικό διάστημα γράφηκε, αν αφιέρωσε πολύτιμο χρόνο από την προσωπική της ζωή και πολλά άλλα ...  μας έλυσαν κάποιες απορίες μας.  Όμως  η " Ζαχάρα η θύελλα της καρδιάς" αφήνει ένα πέπλο μυστηρίου που σε μαγεύει... 


Από αριστερά : Πετρούλα Σίνη, Μάρθα Πατλάκουτζα, Διονύσης Σαραντόπουλος, Αλίκη Παπαχελά στην παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι
Μάρθα Πατλάκουτζα, Διονύσης Σαραντόπουλος στην παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι


Η συγγραφέας δεν άφησε τίποτα αναπάντητο ακόμα και στις ερωτήσεις των παρευρισκομένων.
Στην παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι

 Όπως απάντησε "ο έρωτας", όταν ρωτήθηκε, εάν μια λέξη χαρακτήριζε το βιβλίο της πια θεωρεί ότι είναι αυτή, από τον ποιητή Γαβρίλη Ιστικούπουλο. Ο οποίος στάθηκε κι εκείνος όπως στην ομιλία της η Πετρούλας Σίνη  λέγοντας ότι η  ποιητικότατη γραφή της συγγραφέος  φαίνεται κι από τα σημεία στίξης που χρησιμοποιεί...


Ο τυχερός του φλουριού της βασιλόπιτας ο ποιητής Γαβρίλης Ιστικόπουλος στην παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι

Η απαγγελία αποσπασμάτων από την υπέροχη πάντα, ηθοποιό Αλίκη Παπαχελά μας καθήλωσε ...
Η ηθοποιός Αλίκη Παπαχελά απαγγέλοντας στην παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι

Ομιλία της Πετρούλας Σίνη τις 3/1/2014 για την παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα :
(H παρακάτω κριτική, που παραθέτω, δεν διαβάστηκε όλη... Είχαμε-όσοι μίλησαν εκείνη τη βραδιά- κι έχουμε τόσα πολλά να πούμε για τη συγγραφέα... Αυτά είναι ελάχιστα στα όσα καταμαρτυρεί  το ταλέντο της...  άλλωστε ένα βιβλίο  έχει πολλές αναγνωστικές ματιές.)
Η συγγραφέας Μάρθα Πατλάκουτζα στην παρουσίαση του βιβλίου της "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι

"Είχα λίγες ημέρες στη διάθεση μου για να διαβάσω το βιβλίο οπότε έπρεπε να κάνω ένα πλάνο με τις ώρες που είχα στη διάθεση μου και τις σελίδες του, όπως όταν διάβαζα τα Πανεπιστημιακά συγγράμματα για να δώσω εξετάσεις...  Δίνω τις εξετάσεις μου σήμερα με κριτή τη ίδια τη συγγραφέα και την ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκε και με τίμησε να μιλήσω για το βιβλίο της. Αλλά κι εσάς τους φίλους μας που ήρθατε να μας ακούσετε ...
Από αριστερά : Πετρούλα Σίνη, Μάρθα Πατλάκουτζα, Διονύσης Σαραντόπουλος, Αλίκη Παπαχελά στην παρουσίαση του βιβλίου "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" της Μάρθας Πατλάκουτζα των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι

Η Μάρθα βέβαια είχε την αγωνία αν το παιδί της θα μου άρεσε... Είχε "την ατυχία" δε να την κριτικάρω εγώ, ξεψαχνίζοντας το κι όχι απλά ως αναγνώστρια... Διευκρινίζω... ότι δεν είμαι συγγραφέας, οπότε για να μπορέσω να μιλήσω για το βιβλίο αντικειμενικά και να δω κατά πόσο καλό είναι, έψαξα  μέσα από το διαδίκτυο τον τρόπο γραφής βιβλίων. Μέσα από τα πολλά δημοσιεύματα κάποιοι δίναν στάδια!


Ε λοιπόν ! Από την αρχή δηλώνω 
πως διαπίστωσα ότι πληρεί όλα τα στάδια και θα το τεκμηριώσω αυτό παρακάτω... Χάριν αστεϊσμού είπα παραπάνω είχε "την ατυχία" η Μάρθα...

Η διαίσθηση μου δεν με απάτησε από την πρώτη στιγμή που είδα στο facebook και δημοσίευσα  την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Μάρθας λέγοντας της ότι οι εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία δεν θα είχαν εκδώσει κάτι που δεν είναι αξιόλογο.

 Κι αν η Ζωή η κύρια (κατά την γνώμη μου) ηρωίδα της Ζαχάρα έχει δίπλα της την Ιουδίθ τη νεραϊδούλα της, έχω κι εγώ αναπτυγμένη την έκτη αίσθηση  όπως και η Μάρθα... Βρήκα ένα μυστικό τους που δεν θα αποκαλύψω! Θα αφήσω να ψάξετε μόνη σας το βιβλίο! Διαβάζοντας το να αναζητήσετε ξανά τη συγγραφέα. Έχει πολλά να σας δώσει! Έχει διαβάσει πολύ πριν γράψει. Φαίνεται αυτό... ιδιαίτερα ψυχολογία και ποίηση...

Είμαι οικονομολόγος αλλά δεν θα σας μιλήσω γι' αυτό που σπούδασα.
 Στη σελ.115 του βιβλίου η Ζωή ρωτά τον Αντώνη -αφού είναι κι αυτός οικονομολόγος -"πολιτική οικονομία ή οικονομική πολιτική;" κι εκείνος απαντά : "Eίναι ένας πόλεμος που δεν τελειώνει ποτέ ..." 
Θα το προεκτείνω και θα πω την ταπεινή μου γνώμη... Είναι όπως ο έρωτας! Και ο έρωτας για ζωή που διαπραγματεύεται αυτό το βιβλίο. ( είχα σημειώσει στην αρχή του βιβλίου που προς το τέλος επιβεβαιώθηκα, το γράφει η συγγραφέας ως Ζωή ... ) .

Μελετώντας λοιπόν βιβλίο και τα στάδια γραφής-21 στάδια όπως γράφουν στο διαδίκτυο στο σχετικό λίνκ http://writing-online.gr/21-vimata-gia-na-grapseis-mythistorima/ : "Να δημιουργήσεις εξ αρχής ένα ελκυστικό πλαίσιο λοιπόν, όπου μέσα από εκεί θα ξεπηδά η ιστορία σου Και πρόσεξε… ελκυστικό πλαίσιο δεν είναι μόνο η γαλλική Ριβιέρα ή το Lake District, ή η Χαβάη, αλλά κάθε τόπος που άνθρωποι σαν κι εσένα θα ήθελαν να διαβάσουν σχετικά.Ο Ντίκενς χρησιμοποιούσε το Λονδίνο, Ο Greene τις βρετανικές αποικίες, ο David Lodge τα Βρετανικά πανεπιστήμια...."


Ένας συγγραφέας σαν κι εσένα Μάρθα Πατλάκουτζα όμως μπορεί να κάνει σχεδόν κάθε τόπο και κάθε σκηνικό ελκυστικό, συνδυάζοντας τα στοιχεία του με τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζει και ενδιαφέρον, αλλά και συνοχή.


Για να δούμε λοιπόν...
Ξεκινώντας την αφήγηση δεν έχει πρόλογο http://el.wikipedia.org/wiki/Ab_ovo αλλά τοποθετεί τον ακροατή στο "μέσο των πραγμάτων" (in medias res) ... http://el.wikipedia.org/wiki/In_medias_res
Η Μάρθα Πατλάκουτζα εντάσσει τις πρωταγωνίστριες της έτοιμες σε δράση έτοιμες για το ταξίδι τους στο αεροδρόμιο Βενιζέλος μας ετοιμάζει δηλαδή να ταξιδέψουμε μαζί της...

Βλέπεις από την αρχή τουλάχιστον δύο από τις πιο σημαντικές ηρωίδες του βιβλίου την Μύρα και τη Ζωή. Δημιουργώντας  λογοπαίγνιο η συγγραφέας θέλοντας να μας τονίσει την μοίρα και τη ζωή ... σε μια κινούμενη άμμο... μέσα σε θύελλα... αυτή της καρδιάς! Συναντιούνται λοιπόν για πρώτη φορά κι από εκεί αρχίζει η εκμυστήρευση... Είναι  σαν να βρίσκεσαι πίσω από κλειδαρότρυπα κι ακούς δύο γυναίκες να μιλούν...
 για ποιο σκοπό βρίσκονταν στο αεροδρόμιο και τι σκέφτονται να κάνουν μετά...τι συγκλονιστικά γεγονότα έχουν διαδραματιστεί στις ζωές τους. Να λένε δηλαδή, για το κοινό τους θέμα ότι η μία είναι σε διάσταση και η άλλη χωρισμένη με όλη την υποτίμηση που έχουν δεχθεί από τους συζύγους τους... Οπότε είχαν πέσει και οι δύο σε κατάθλιψη...Προσπαθούν και οι δύο να ξεφύγουν με έναν νέο έρωτα με  διαφορετικές όμως διαδρομές ( σελ 339)
 Το ταξίδι αυτό αποπνέει μια θετικότητα (σελ. 28 ν χ ) με όμορφα αποφθέγματα -ηθικά διδάγματα που έχει ακούσει, ή έχει σκεφτεί και αποτυπώσει η συγγραφέας  ( σελ. 39, 55,59,61,64,67,70,78, 80,84,93,94,101, 102 110,111)... Μέχρι περίπου το μέσον του βιβλίου σημείωνα τις όμορφες ρήσεις... Όμως τελικά το βιβλίο είναι ένα εγχειρίδιο επεξηγηματικών εκφράσεων για λύσεις προβλημάτων με φιλοσοφικές προεκτάσεις! 
Κάλλιστα θα μπορούσε να ήταν γραμμένο από κάποιον ψυχίατρο που ως παράδειγμα παρουσιάζει ζωές και χαρακτήρες!

Υπάρχει μια όμορφα πλεγμένη πλοκή που δεν κουράζει και οι χαρακτήρες είναι καλοσχεδιασμένοι. 

Με την πένα της σκιαγραφεί τις προσωπικότητες των ηρωίδων της, τις ψυχολογικές τους μεταπτώσεις με κοντινά πλάνα δηλαδή για να επιβάλει στον αναγνώστη την παρουσία των προσώπων.  (12ο Μύρα με την έλλειψη της μητρικής στοργής σελ. 57 έμαθε να μην εκδηλώνει τα συναισθήματά της ...δεν τους άγγιζε δεν ήθελε να την αγγίζουν γράφει για την μαμά της   σελ 98 Χριστίνα)

 Με τις  λεπτομερείς περιγραφές δε, των χώρων που κινούνται οι ήρωες, σε μεταφέρει εκεί που θέλει η ίδια η συγγραφέας, τόσο ρεαλιστικά... που η Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς θα μπορούσε να γίνει κάλλιστα κινηματογραφική ταινία. Είναι σαν ένα black board ένα σενάριο σαν κι αυτό που έφτιαξα με συμμαθητές μου και με την καθηγήτρια των ΤΕΙ καλών τεχνών 
Ελένη Μούρη σε σεμινάρια λίγες μέρες πριν να διαβάσω το βιβλίο..Το σκηνικό δηλαδή έχει ενδιαφέρον!

Από την αρχή  είχα την αίσθηση ότι οι ηρωίδες της χόρευαν  από βαλς, έως χορό ανατολίτικο γιατί η γραφή της,  αν και πεζό γραπτό, έχει μια έντονα ποιητική χροιά
 ( σελ.16, 25,31,32,52,53,59,73,81,95,103) και η  Μάρθα διαβάζει ποίηση (όπως είπα και παραπάνω) Στην αρχή κάθε κεφαλαίου της έχει αυτούσιους στίχους ποιητών ανατολίτικων τραγουδιών κλπ

Δεν θέλησα να ρωτήσω λεπτομέρειες από τη ζωή της συγγραφέος ... Έτσι κι αλλιώς είναι τόσο αληθινή η ιστορία της...άρα έχει πετύχει τον σκοπό της  να γίνει πιστευτή. Ένα μεγάλο προσόν συγγραφικό με δόσεις όμως μέσα των ονείρων της "Εν αρχή είναι ο λόγος ο λόγος να ονειρεύεσαι" γράφει... και  πολλές φορές  αναφέρεται για τα όνειρα (  σελ. 32 σελ.33,39,78) Μπερδεμένες οι αφηγήσεις της δηλαδή, με μυθεύματα που όμως είναι τόσο στενά συνδεδεμένα, σαν τον από μηχανή Θεό του Ομήρου.

Όσο προχωρούσα ήταν σαν να ήμουν εγώ η Μύρα που η Ζωή μου εκμυστηρευόταν τα μυστικά της. Η Ζαχάρα... 
 θα ταυτίσει πολλές γυναίκες με μία από τις ηρωίδες της. 
Ενθουσιασμένη βρίσκοντας κοινά χαρακτηριστικά διαβάζοντας..  -κι όχι μόνο γιαυτό-  έστειλα μήνυμα στη Μάρθα Πατλάκουτζα.... Με ρώτησε βέβαια, με πια από τις δύο βρήκα να μοιάζω...
Προσωπικά για μένα υπήρξε  άγγιγμα ψυχής,  στις ώρες μοναξιάς των Χριστουγέννων που πέρασαν και το είπα πριν το διαβάσω στην Μάρθα ότι ήρθε ως θείο δώρο, (το βιβλίο της) τη στιγμή που το χρειαζόμουν να μου κρατήσει συντροφιά!

Θα παρασύρει με τη θύελλα του πάθους και τους άντρες αναγνώστες, σε εδάφη πρωτόγνωρα με τα μυστικά των γυναικών στη "γη του ηλιοβασιλέματος" : (ΣΕΛ. 147 ΣΑΧΑΡΑ σελ. 149 "γη του ηλιοβασιλέματος το νησί του ήλιου που δύει. Έτσι αποκαλούσαν το έδαφος μεταξύ "της θάλασσας της άμμου" (τη Σαχάρα) και "της θάλασσας της Μεσογείου") Εκτός των άλλων διαβάζουμε και την ιστορία της Ελλάδας. Με την  Μύρα που στη δική της μοίρα μπορεί να ταυτιστεί η Ελλάδα του μεσοπολέμου με την Ελλάδα του σήμερα(3ο κεφάλαιο, σ.55 "...η Ελλάδα ήταν ένα καζάνι που έβραζε.." σελ.60 η εικόνα της Μάνας Παναγίας, σελ. 53 αγοροπωλησία βρεφών βρεφοκομείο Αγ.Στυλιανός το 1950,  στο 8ο κεφαλαιο η Ζωή: οικονομική κρίση σελ.127 εστιάζει και στην Ελλάδα του σήμερα) 

Όταν βρεθούμε στο11ο κεφαλαιο  σελ 190 είναι το μέσο ακριβώς του βιβλίου όπου έχει 20 κεφάλαια και και 380 σελίδες . 
 Δεν γνωρίζω αν  είχε προσχεδιάσει και πολύ καλά μελετήσει πριν γράψει το βιβλίο της όμως αυτή την εντύπωση μου αφήνει . Επειδή ήθελα να δω αν είναι κατανεμημένο σωστά το βιβλίο είχα κάνει από την αρχή το μοίρασμα του στην μέση ακριβώς στη σελίδα 190 και είχα αφήσει έναν σελιδοδείκτη μου ... όταν έφτασα εκεί γράφει η Ζωή :" οι άνθρωποι δεν φεύγουν εύκολα από κοντά μου" είναι αυτό που είπα στην αρχή... η συγγραφέας έχει να δώσει πολλά και όποιος τη διαβάσει δεν θα φύγει εύκολα από κοντά της ... Και αμέσως μετά : " Αρχίζει να μυρίζει έντονα γιασεμί" αρχίζει να μας βάζει για τα καλά στο σκηνικό της Ανατολής... σημειωτέον ότι  το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον πατέρα της Μάρθας καθώς και στην Μαρία το γιασεμί της ... 

Μυρίζει γιασεμί- 
το σύμβολο της Τύνιδας-γράφει... κανέλα και μπαχάρια... Όλες οι αισθήσεις να συμμετέχουν μαγικά αλληλένδετες για να σου ξυπνήσουν όμορφα  συναισθήματα ξεχασμένα... με την  την μυρωδιά, τη γεύση την πολίτικη της Ζαχάρας της Σαλονικιάς  ως τα βάθη της Σαχάρας... όραση κι ακοή να φαντασιώνονται  
(9ο κεφάλαιο η Μύρα : επανάσταση των γιασεμιών στη Τύνιδα το 2010 σελ. 140. Σαχάρα σελ 149, σελ. 40 βουτούσα ένα βιβλίο μύριζα το άρωμά του κλπ ) 

 Ωστόσο, καθώς λέει και η καθηγήτρια Ελ. Μούρη, για να είναι ελκυστικό ένα σενάριο, πρέπει να έχει και την ανατροπή του, που την έχει προς το τέλος η Ζαχάρα ... Αφού ενώ η Μύρα ζούσε έναν πολύ όμορφο έρωτα με σκοπό να πάει να τον δει στην Τύνιδα, από την άλλη μεριά η Ζωή έναν αδιέξοδο, με παλινδρομήσεις, έντονο με πάθος για τον Αντώνη όπου ήθελε να πάει στην Σαγκάη να τον συναντήσει... Όλα τελικά αλλάζουν ... δεν θα πω αν είχε happy end ... όπως το πάρει κανείς... γιατί είναι και δύο διαφορετικές ιστορίες που συναντιούνται, στην αρχή και στο τέλος... 

Τολμάω να πω ότι διαβάζοντας τις τελευταίες σελίδες του βιβλίου με έκανε και δάκρυσα... 

Για αυτά που μου άφησε η καρμική πνευματική μου συνάντηση (Ζωής και Μοίρας...) με τη συγγραφέα Μάρθα Πατλάκουτζα ας μου επιτραπεί να της αφιερώσω τα κάτωθι... 


Πρόκειται για μια εικόνα που βρήκα στο διαδίκτυο καιρό πριν.
Την είχα κρατήσει γιατί μου έβγαζε πολλά πράγματα για να γράψω ...


Τhe Sheltering Sky Theme - Ryuichi Sakamoto όπου το έλιωσα το βιντεάκι βάζοντας το να παίζει ξανά και ξανά... έως ότου να τελειώσω το διάβασμα του βιβλίου


Για τη συνάντηση της Ζωής 14/2 ... και για τη συνάντηση της Μύρας ( σελ. 151)με τον καβαλάρη στο άσπρο άλογο...
Με όλο το σεβασμό της αφιερώνω επίσης ένα δικό μου ποίημα με τον ίδιο τίτλο.

"Κάποιες στιγμές ευάλωτες,
 που θέλουμε να πεθάνουμε 
και να αναστηθούμε συναισθηματικά,
αναζητούμε το ταξίδι ...
τον ιππότη με το άσπρο άλογο,
 που θα μας πετάξει στα ουράνια,
αλλά κλείνουμε τα μάτια, 
βάζουμε παρωπίδες, 
στα μηνύματα της αλήθειας, 
φτιάχνουμε την ατμόσφαιρα του παραμυθιού, 
το ζούμε με όλο μας το είναι 
και όταν τελειώνει η διαδρομή,
καταλαβαίνουμε τα κομμάτια του παζλ 
που συνέθεταν το ψέμα… 
θα συναντηθούμε ποτέ; 
Πώς να εμπιστευτείς ξανά; 
Ίσως γι’ αυτό εσείς οι άντρες,
 προτιμάτε το εφήμερο… 
τις στιγμές… 
να μην αφήσετε να πληγωθεί η ψυχή σας…
 μόνο που λαβώνετε ψυχές "

Πετρούλα Σίνη 12/5/2012 

Ρωτώντας με η Μάρθα τι κάνω κι αν είμαι καλά τις 1/1/2014 της απάντησα " Είμαι υπέροχα γιατί ζω αυτές τις ώρες στον κόσμο σου και δεν θέλω να βγω από εδώ...δεν έχω τελειώσει το βιβλίο σου το καθυστερώ εσκεμμένα ... Θα στεναχωρηθώ όταν  το τελειώσω αν και θα το ξαναδιαβάσω πάμπολλες φορές αυτό είναι σίγουρο.... "
Πετρούλα Σίνη 3/1/2014


Η Μάρθα Πατλάκουτζα στην παρουσίαση του βιβλίου της "Ζαχάρα η Θύελλα της καρδιάς" των εκδόσεων Ελληνική Πρωτοβουλία τις 3/1/14 στο βιβλιοπωλείο Φλωράς στο Μαρούσι



Διαβάστε κριτικές για το βιβλίο στο site :

http://www.greekbooks.gr/books/logotehnia/zachara-to-tragoudi-tis-kardias.product#reviews


Που σημειωτέον έχει μπει στα περιζήτητα των εκδόσεων με το λίγο χρονικό διάστημα που είναι στην κυκλοφορία στο site : http://www.perizitito.gr/publishers.php?publisherid=2172&amp;pub_option=show_bestsellers




http://www.perizitito.gr/product.php?productid=231887&amp;page=

Δείτε το βιογραφικό της Μάρθας Πατλάκουτζα και το βιβλίο της στη βάση της βιβλιονέτ :

http://www.biblionet.gr/author/


Συναντήστε το βιβλίο και τη συγγραφέα πατώντας τους κάτωθι συνδέσμους :





Μάρθα Πατλάκουτζα

Ζαχάρα, η θύελλα της καρδιάς

ΜΑΡΘΑ ΠΑΤΛΑΚΟΥΤΖΑ

http://patlakoutzamartha.blogspot.gr/

Ζαχάρα η θύελλα της καρδιάς
by Μάρθα Πατλάκουτζα




Επισκεφτείτε επίσης τις Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία :

Εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία

Προηγούμενες δημοσιεύσεις μου για την Μάρθα Πατλάκουτζα και το βιβλίο της "Ζαχάρα η θύελλα της καρδιάς":


Για την παρουσίαση στα βιβλιοπωλεία Φλωράς δημοσίευση του άρθρου στις κάτωθι ιντερνετικές εφημερίδες :
1. http://mynima-hellas.com/2014/01/Παρουσίαση-του-βιβλίου-της-συγγραφέο/
2.https://sites.google.com/site/ephemereidese/politismos/parousiasetoubiblioutessyngrapheosmarthaspatlakoutzametitlozacharaethyellateskardias#


3.http://tehneskaigrammata.blogspot.gr/2014/01/blog-post_8169.html
Για την παρουσίαση του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη :


https://sites.google.com/site/ephemereidese/politismos/parousiasetoubiblioumetitlo%C2%ABzacharaethyellateskardias%C2%BBmarthaspatlakoutza-ekdoseisellenikeprotoboulia


http://tehneskaigrammata.blogspot.gr/2013/10/blog-post_4982.html


Kαθώς και στο : http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr


http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr/2014/01/blog-post_15.html
ΜΑΡΘΑ ΠΑΤΛΑΚΟΥΤΖΑ




Η Μάρθα Πατλάκουτζα γεννήθηκε το 1968 στη Θεσσαλονίκη όπου και μεγάλωσε. Κατάγεται από τη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής, με παππούδες και γιαγιάδες που ήρθαν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Το 1990 τελείωσε το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.

Το 1996 διορίστηκε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση κι από τότε υπηρετεί ως δασκάλα σε δημοτικά σχολεία της Μακεδονίας, ενώ τα τελευταία χρόνια σε δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης.

Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο κοριτσιών.

Το "Ζαχάρα, η θύελλα της καρδιάς" είναι το πρώτο της βιβλίο.