... να ήμουν η αμαζόνα που πάντα ήθελα...
αναζητούσα ένα ποτάμι πάθους να ρέει μέσα
μου... επαναστάτρια με αιτία ... τα λιμνάζοντα
νερά με έπνιγαν… έφυγα και ποτέ δεν ζήτησα
τίποτα... εγωίστρια που με το σταυρό στο χέρι
ήμουν και είμαι αυτάρκης ... το λίγο δεν το
ήθελα… μου πέταξαν το κοκκαλάκι αλλά δεν
το έγλειψα...
προτιμώ να μένω με αυτά που έχω...
… τον εαυτό μου…
|