Ω άσβηστο πάθος
σαν τον αέναο παφλασμό των κυμάτων...
ω μάτια του ουρανού μάτια μου …
τρελά μου όνειρα ανεκπλήρωτα…
φιλιά κλεμμένα… ίσως στον ήλιο να έλαμπαν …
όμως όπως οι κόκκοι άμμου γλίστρησαν στους αμμόλοφους…
σκορπίστηκαν στο σκοτάδι
και ο ιδρώτας σου έμεινε να στάζει σε άλλες αγκαλιές …
Ερωτας και προσμονή απελευθερωτική
Πάθος κυμάτων αέναο
Ανάσα μου κρυμμένη
Nάρκωση εσύ των προβλημάτων
Ανάστησέ με να πετάξω ξανά
Σάρκα και αίμα φωτιάς
Τρελά μου όνειρα ανεκπλήρωτα
Αναισθητικό να μην καταλαβαίνω
Στάση στη φράξια της ζωής
Ημέρα ν’ανθίσει με βροχή να μας λυτρώσει
©Πετρούλα Σίνη Κερατέα 26/2/12